Wim & Joke's vakantie website

't Is lekker weer deze zondagochtend. We vertrekken om kwart voor negen, terwijl de camping nog slaapt. Op de weg is het heerlijk rustig. We fietsen het eerste stuk langs de spoorlijn naar Breitungen a/d Werra. Hier vinden we een bakker die open is. De weg is glooiend met aardige klimmetjes en afdalingen. Bij Wernshausen ruilen we de weg in voor een bospad. Onze ogen zijn met de zonnebrillen nog niet gewend aan de schaduw, hierdoor zien we de eerste klim van 15% te laat. Dat betekent dus een stukje lopen. Het bijzondere is dat boven wel gewaarschuwd wordt voor een steile afdaling, maar de fietser van beneden wordt niet voor de bocht gewaarschuwd voor de klim. Het bospad bestaat vooral uit grind. Dat maakt het afdalen wel voor gevorderden, al is de afdaling wel wat minder steil dan de klim. Gelukkig hebben we de fietsbanden voor de vakantie vervangen door Schwalbe Marathon Plus Tour, zodat we voldoende grip hebben en veilig kunnen afdalen. Als we weer op de asfaltweg zijn, mogen we direct weer pittig klimmen. Bij Wasungen zien we een terrasje van een Eiscafe, waar de eerste gasten al aan het bier zitten. Wij besluiten voor een kannetje koffie te gaan met een overheerlijk stuk taart uit eigen keuken. We vervolgen de route door het dal. De bergjes zijn aan beide zijden bebost. In Walldorf komt net de kerk uit als we langs fietsen. Hierna gaat de route tussen de weilanden door naar de wat grotere plaats Meiningen, die we niet bezoeken. We blijven de Werra volgen.

Het is druk vandaag op de fietspaden, net als in Drenthe op een zondag. Bij een picknickbank, tussen Einhausen en Belneth gaan we lunchen. We vertouwen de achterband van Wim niet, die is halfleeg. We pompen hem op, als hij weer zachter wordt dan vervangen we de binnenband wel. Negen kilometer verder, in Henfstädt is de band weer zacht en vermoeden we een lek. Dus de fiets gaat op de kop en de binnenband wordt verwisseld. Met weer een harde achterband durft Wim de afdaling die direct volgt weer met vertrouwen te nemen en zo komen we in Themar. Na dit plaatsje is het weer klimmen wat weer wordt gevolgd door een afdaling waarvan het laatste stuk volgens boekje 13% is en waar ook nog een leuke dwarsgoot door de weg loopt. We hebben besloten een grotere camping op te zoeken aan een meer zo'n 10 kilometer van de route. Er zijn namelijk er weinig campings langs de route in dit gebied. De route naar de camping gaat over brede wegen, zelfs een stukje over de B4 wat gelukkig een afdaling is. In Nederland zou hier niet op gefietst mogen worden of zou er een fietspad naast de weg liggen. Gelukkig zijn we niet de enige 'gekken': we komen ook nog een wandelaar tegen.

Bij de camping "Bergsee Ratscher" aangekomen, blijkt daar het jaarlijkse country festival plaats te vinden, met een groot podium bij het meer en diverse kraampjes. Na een tijdje komt de Platzwart aanlopen, die vertelt ons dat het de laatste dag is van het festival en dat het laatste concert om 18:30 afgelopen zal zijn en dat de Saloon tot 21:00 open is. Daarna zal het rustig zijn. Nadat de tent is opgezet halen we een biertje en gaan naast de tent zitten en luisteren we naar de muziek. Wim gaat op zoek naar zijn lek en krijgt nog de drinkbak van de twee boxers aangeboden van de achterburen, die vlak na het laatste nummer vertrekken. Het lek blijkt geen lek te zijn. Het probleem zit bij het ventiel dat niet goed genoeg in elkaar gedraaid blijkt te zitten. Dat scheelt weer, is de investering in de banden niet voor niets geweest. Ons avondeten halen we bij een van de kraampjes op de camping: Friet met een schnitzel een flink bord met salade voor de vitamientjes met als toetje een vruchtensorbet. De hele dag is het gemoedelijk op de camping, maar als om 21:30 uur de meeste kraampjes weg zijn en alleen de rotzooi is achter gebleven, wordt het wat minder gezellig. Zeker als om 22:00 uur onze achterburen met de afterparty beginnen. Om 22.30 uur kruipen we onze tent in. De muziek gaat op een gegeven moment uit en elders op de camping wat vuurwerk afgestoken. Na twaalven wordt het eindelijk echt rustig, echter niet lang. Rond vier uur gaat de muziek ineens weer aan en kunnen we weer genieten van de Duitse Henk Wijngaard. De inmiddels stomdronken jongen gaat ook nog meezingen, gelukkig wordt het na een uur weer rustig.

De route van vandaag:
Barchfeld - Kloster Veßra : Werratal route
Kloster Veßra - Heckengereuth : niet bewegwijzerd