Wim & Joke's vakantie website

Fietsvakantie 2011: Argelès-Gazost - Maastricht




Dag 8 afstand: van: naar:
Maandag 1 aug. 2011 70,8 km Vers L'Hospitalet (Rocamadour)

De wekker gaat om half zeven, eerder dan de voorgaande dagen, want we willen eens voor negen uur wegfietsen. Uiteindelijk vertrekken we even na half negen. We fietsen het alternatief om de drukke weg te mijden. Het eerste stuk volgen we de Lot, met naast ons een steile bergwand met soms stukken uitgehakt voor de weg.

rotsen langs Lot

In het smalle dal zien we strookjes akkerbouw. Veel mais, maar ook tabaksplanten en zonnebloemen. De oogst is niet overal even best. Sommige velden met mais zijn half leeg en ook niet alle zonnebloemen willen goed groeien. Misschien komt het doordat het dal weinig zon krijgt, maar droogte is meer waarschijnlijk. Op sommige velden zien we om de drie rijen een ander ras mais, dat is grappig om te zien.
Ter hoogte van St. Cirq-Lapopie verlaten we de Lot en krijgen we een smaller stroompje (Célé) naast ons. Bij de kruising zien we een kanoverhuurbedrijf die even later een groep kanoërs wegbrengt. Bij Cabrerets verlaten we de Célé weer. We gaan richting het noorden via een langzaam stijgend weggetje richting de ‘beroemde’ grotten van Pech-Merle. Wij gaan niet naar de grotten toe maar fietsen er omheen. We belanden in een ander smal dal. De bergwanden zijn niet zo hoog, maar het dal voelt knus aan, rechts een stroompje en begroeide bergwand, links een weilandje met soms koeien en schapen met daarachter ook een bergwand. We klimmen gestaag enkele meters omhoog over het kronkelende weggetje. Wim fietst een stukje voor, maar vanwege de vele bochten zie ik hem een tijdje niet. Een bijzonder gevoel, want ik heb het gevoel helemaal alleen te zijn in de natuur. Vlak voordat we de D653 kruisen is het gedaan met de rust, er zijn weer huizen en we zien een ouder echtpaar in de moestuin. Vriendelijk groeten we elkaar. Het laatste stuk is flink klimmen, maar het is nog steiler afdalen naar St. Martin de Vers. Het is een mooi ommetje.
We fietsen vervolgens over een bredere, maar rustige weg naar Labastide-Murat. De laatste drie kilometer flink klimmen (3 tot 10%) langs kalkstenen rotswanden. Door de warmte valt het klimmen soms niet mee, al is er regelmatig wat verkoeling door de schaduw. In Labastide halen we wat brood voor de lunch. Onderweg eten we langs de weg. In de middag klimmen we nog veel meer, afgewisseld met flinke afdalingen. We passeren diverse dorpjes, waar we op zoek gaan naar een watertappunt of een winkel. Helaas zonder succes. Uiteindelijk vinden we in Couzou, vlak voor Rocamadour, een kraantje bij het gemeentehuis. Hier vullen we de bidons bij voor de laatste twee lange klimmen.

dal bij Rocamadour

De klim naar Rocamadour is erg zwaar. In Rocamadour rusten we uit met een ijsje om te kijken naar de hectiek van de auto's die het plaatsje passeren en het toeristentreintje. Nadat we een beetje zijn uitgerust, beginnen we aan onze laatste klim naar L'Hospitalet. Tegen vijf uur zijn we bij de camping. 't Is een drukke camping (hutjemutje stijl) met veel campers, maar achter ons komen gelukkig ook fietsers en de plek naast ons blijft vrij. Na het eten genieten we nog van het uitzicht op Rocamadour in schemering.

Rocamadour

hoogte profiel