Wim & Joke's vakantie website

Als we opstaan zijn we benieuwd hoe droog alles is. Het kan niet lang geonweerd hebben, want we hebben niets meer gemerkt. Of zouden we zo moe zijn geweest, dat we als een blok in slaap zijn gevallen? Joke is niet goed uitgerust, want het matje was te zacht. De tent blijkt redelijk droog, zeker gezien de hoeveelheid regen. Vies is de tent wel door al de opspattende grond.
We ontbijten onder het afdakje. Terwijl we ons brood opeten, komt een leverancier langs voor de drank. We fietsen tegen half negen weg en mogen direct vervelend klimmen, terug naar de route. Het is niet helemaal droog en fietsen nadat we een tolweg gepasseerd zijn, door het Franse platteland. De toppen en dalen zijn beduidend minder hoog dan de voorgaande dagen. Vlak voor Uzerche fietsen we over een oude spoorlijn. We komen over een grote camperplaats en spreken kort nog twee Nederlanders. We komen niet in het oude gedeelte van dit toeristische plaatsje, want daarvoor moeten we klimmen.

Bij een broodjeszaak, zoals we die nog niet eerder in Frankrijk hebben gezien, drinken we een kop koffie met een muffin. De energie van de muffin hebben we direct nodig voor een pittige klim (1,5km; 7%). Gelukkig is het nu droog, zodat we de regenbenen af kunnen doen. Zelfs de zon komt al door. Wij blijven door het platteland fietsen: smalle weggetjes en weilanden met koeien, af en toe schapen en sporadisch een ezel. De koeien lopen in grotere en kleine kuddes, waarbij vaak alle generaties aanwezig zijn en één volwassen stier.

De meeste kuddes zijn mooie Limousine koeien. Dat is niet zo raar, want de plaats Limoges ligt in deze regio.
We lunchen uiteindelijk om kwart over één op een muurtje bij het gehucht Les Gouyoux, want het gras is overal nog nat. In St. Bonnat Briance lukt het onverwacht (geen weegschaaltje) nog om drinken te halen en een reep chocolade. De boulangerie lijkt hier al jaren dicht, maar de epicerie heeft de spulletjes die we nodig hebben. Met nieuwe energie fietsen we over grotere wegen richting St.Léonard-de-Noblat.

Vandaag hebben we bijna geen mensen bij de weg gezien en al helemaal geen trekkers. Het laatste stuk van de etappe is flink afdalen, al mogen we voor de camping nog even een kort stukje in de pedalen. We treffen een grote en goed verzorgde camping aan, maar bijna geen gasten. We zoeken een plekje bij het watervalletje. Na het douchen, gaan we lopend naar de super, een kilometer van de camping af een zo'n 100m hoger gelegen in het plaatsje zelf. Met zweet op de rug komen we bij de super aan, waar we shoppen en vervolgens weer afdalen naar de camping. Tot 11 uur drinken we nog een wijntje en genieten we van de sterrenhemel. Alle kleren die we tijdens het eten buiten hadden hangen, zijn alweer nat. Als we ons bed induiken, sprint er nog een grote pad voor onze voeten langs.