Wim & Joke's vakantie website

Om half zeven gaat de wekker, een zware dag voor de boeg, met veel klimmen. We hebben een efficiënte taakverdeling gevonden om deze compacte tent snel op te ruimen. We zijn, na een kort praatje met de overbuurvrouw, tegen tien over acht weg bij de camping. We dalen af via een brede weg naar Avioth, zodat we een afdaling en klim overslaan. Bij de basiliek zoeken we een schat op.

Achter de basiliek staan nog campers, vermoedelijk van het Maria Hemelvaart feest van gisteren. Bij Breux gaan we de bocht om en is het weer flink klimmen. Als de klim begint, worden we nog opgeschrikt door de kerkklok die 9 uur slaat. Het is fris deze ochtend, tot de klim hebben we onze jas/trui aan gehouden. Dit is de eerste keer dat Joke zelfs sneakersokken aan heeft in de Teva's.
Via Fagny verlaten we Frankrijk en komen in België. Er staat nog een kantoortje van de Franse douane, uiteraard onbemand. Over een Belgische provinciale weg gaat de route verder naar Orval, bekend om de abdij en de bijbehorende biertjes.

Om half 11 is het nog erg rustig, maar gezien de parkeerde auto's lijkt het erop dat veel mensen overnacht hebben in/bij de abdij. We fietsen al klimmend verder langs de abdij, de eerste anderhalve kilometer 7 à 8% gevolgd door 4 km van 5%. Zo worden we tenminste eindelijk warm. De zon komt er ondertussen ook voorzichtig bij. In Valansart zien we bij de bakker alleen een broodautomaat. We besluiten door te fietsen naar Jamoige om daar brood bij een echte bakker te gaan halen. De bakker vinden we, maar er iets drinken lijkt erg lastig te worden. Naast een brood kopen we een koffiebroodje, welke dan maar zonder een kop koffie genuttigd moet worden. Ook in de dorpjes die volgen is geen café of brasserie open. We blijven licht klimmen en dalen, onderweg zien we diverse oorlogsmonumenten en begraafplaatsen van beide oorlogen.

In Ebly gaan we rond 12:30, op een muurtje bij een woning, lunchen. Als we door fietsen zien we een stukje verder picknickbanken bij een speelplaats in het dorp. We fietsen verder over diverse landweggetjes met her en der gaten in de weg. Als we even later over de provinciale weg fietsen, zien we dat het nog veel slechter kan. Op sommige stukken is überhaupt geen vlak stuk te vinden. Een stukje verder is zelfs een stuk vangrail verzet.

Tijdens een afdaling zien we opeens een jonge vos, helaas dood maar verder nog intact. Deze vakantie hebben we meer kadavers langs de weg gezien. We schrijven er liever niet over, maar doen het nu maar toch. Elke dag zagen we wel een of twee kadavers, soms meerdere, slakken uitgesloten van de telling. In het zuiden waren het diverse marterachtigen, een paar dagen terug nog een bever. Verder veel vogels, zowel mussen als mereltjes.

Vlak voor Bastogne komen we nog bunkers tegen. We zitten dan al boven de 500m. In Bastogne is het even zoeken om de route goed te vinden. Er zijn veel één richtingswegen. We pakken uiteindelijk een zebrapad en negeren daarmee het verplicht rechts afslaan bord. Je moet wat, om de goede kant op te kunnen als je naar een camping wilt. Om kwart over drie komen we bij de camping aan. Bij de receptie is het eerste wat door het personeel gevraagd wordt: ‘of we Nederlands spreken’.

We mogen zelf een plekje uitzoeken op een groot, langgerekt grasveld waar vier tenten staan. We plaatsen onze tent achteraan, ter hoogte van de visvijver. Hopelijk hebben we morgenvroeg wat zon, als hij schijnt. Tussen 6 en 7 uur komen nog twee stellen fietsers bij. Na het eten wordt het snel vochtig. We duiken tegen 10 uur onze tent in.