Wim & Joke's vakantie website

Joke heeft met veel enthousiasme de wekker uitgeslagen, waardoor we pas om 7:00 uur wakker worden. We staan op, ontbijten en ruimen de boel op zodat we tegen half 9 naar de bakker in het dorp kunnen. Met een waldkornbrood op zak fietsen we wederom langs de camping, maar dit keer de bergweg omhoog. Het is de eerste 10 kilometer aan een stuk klimmen, in totaal zo'n 200 hoogtemeters. Het is nog rustig op de weg, we komen slechts enkele auto's tegen. Na een klein dorpje (Emeuville) dalen we wat af en klimmen daarna weer om vervolgens flink te dalen en weer te klimmen. Tegen half 10 komen we langs de bijzondere grot van N.D. de Lourdes. Een klein bedevaartsoord, waar af en toe ook diensten worden gehouden. Wij zoeken er met succes een schat.

We fietsen verder door de Ardennen, wat inhoud dat we lekker op en neer gaan. We klimmen uiteindelijk tot 480m. Vlak voor Bastogne komen we op drukkere wegen. Als we de plaats binnenrijden zoeken we eerst een supermarkt op voor wat drinken bij de lunch en een versnapering.We komen via een andere weg weer op de voormalige spoorbaan naar Wiltz. Er stroomt een riviertje, de Wiltz, naast het fietspad. Het eerste bankje is bezet door andere vakantiefietsers. Met een flinke snelheid (25km/h) dalen we af naar een volgend bankje, waar we gaan lunchen. Tijdens de lunch komen enkele MTB-ers en recreatiefietsers langs. Ook de vakantiefietsers fietsen in dezelfde richting en komen ons dus ook weer voorbij. Er liggen betonnen platen op de oude spoorbaan, waardoor het treingevoel weer helemaal bij ons opkomt. Opeens verandert het beton in glad asfalt, we blijken Luxemburg binnen te zijn gefietst. Al snel volgen enkele koude tunneltjes (waar je de uitgang al ziet voordat je erin gaat). In Wiltz gaan we klimmend verder over een drukkere weg. Het valt op dat in Wiltz siësta wordt gehouden: de meeste winkels zijn gesloten. Na een rotonde “boven” Wiltz, komen we op een rustigere weg. We blijven nog even klimmen en de rest van de middag is als glooiend te beschrijven. De aangeplante bossen worden afgewisseld met dalen met weilanden, mais- en graanvelden. De dalen zijn vrij smal, wat een knusse indruk oplevert. Op een gegeven moment stroomt de rivier Sûre naast de route. We slingeren met de rivier door het dal en om de bergjes heen. Het is een brede en snelstromende rivier, met vermoedelijk veel vis, gezien de vele vissers langs de kanten.

Tegen kwart voor 6 komen we Ettelbruck binnen. We halen de boodschappen en proberen nog enkele caches te vinden, maar het lukt niet om onopvallend de cache te zoeken, dus we geven het op. Een beetje teleurgesteld fietsen we door naar de camping, net buiten het plaatsje. We worden nog verrast door de pittige klim naar de hoog gelegen camping. We zijn moe en besluiten na het eten bij de tent te blijven.