Wim & Joke's vakantie website

Vandaag een dag met twee stukjes trein. We beginnen in Courgenay direct met een trein om de Col des Rangiers te ontwijken. Dat scheelt 340 hoogtemeters stijgen ßn dalen op de vroege ochtend. Op de kaart zijn er tweemaal drie pijltjes te zien bij de afdaling, wat betekent dat het een steile afdaling zou moeten zijn. Nu houden we energie over om de andere klimmen van vandaag te volbrengen. We zijn op tijd op het station en mogen een tijd wachten op de stoptrein. Eenmaal in de trein gaan we al snel een tunnel door en komen in een bijzonder mooie vallei. Na de halte St. Ursanne gaan we wederom de berg in, om aan de andere kant in Glovelier uit te stappen. Met ons stappen nog twee fietsers uit. Zij blijken in St. Ursanne te hebben overnacht. We fietsen richting de Gorges du Pichoux. De klim begint met een pittig stuk, onderdeel van een langere klim.

Tijdens de klim ervaren we Zwitserland in volle omvang: bergen om ons heen, een riviertje naast de weg met het nodige verval, op vlakkere stukken koeien met bellen en uiteraard de klim zelf. Tijdens het eerste, steile stuk van de klim worden we ingehaald door een grote groep racefietsers uit Vlaanderen. De eerste fietsers heel fanatiek, niets zeggend, de middelste groep groetend en bewonderingswaardig. De laatsten zien we pas ploeteren, met de bezemwagen op de hielen, als we na het tunneltje even stil staan om wat te drinken. Na de tunnel wordt de klim vlakker. De racefietsers zien we dan ook niet meer terug. Bovenop de berg is een soort plateau met wat horeca. Verder is er boven weinig te beleven. We dalen af, om door te gaan naar de volgende klim. Beneden, in Tavannes (754m) halen we brood voor de lunch en een happertje met spijs. Met nieuwe energie beginnen we aan de Col du Pierre Pertuis, een korte (1,5km) maar steile klim naar 827m. Na een cache is het nog een klein stukje en dan beginnen we met een lange afdaling naar Sonceboz-Sombeval.

In een bocht staan twee bankjes met uitzicht op het dal. We besluiten daar te gaan lunchen. Het is warm vandaag, dus verhuizen we op een gegeven moment toch naar het bankje in de schaduw. In Sonceboz nemen we weer een trein, naar Biel, dus we houden de tijd goed in de gaten om beneden niet al te lang te hoeven wachten. Je kunt wel fietsend naar Biel, maar dan is dat op een soort “snelweg” met fietsstrook door tunnels. Aangezien we niet zitten te wachten op giftige uitlaatdampen en gehoorbeschadiging, is de keus snel gemaakt.

Het Kanton van Bern stimuleert het gebruik van de trein door fietsers, door de fietstreinkaartjes voor 1 Frank aan te bieden (Taubenlochkarte) te vinden in de kaartautomaat onder fietskaartjes. Als we in Biel uitstappen is het een uur of 1, en het is er veel warmer dan aan de andere kant van de berg. We nemen de route langs het azuurblauwe meer waar veel mensen in en naast vertoeven.

Omdat er op dit moment nog gewerkt wordt langs het Aare kanaal een stuk verder op, mogen we over twee bergjes fietsen. Het eerste bergje is zo'n 50 meter omhoog, dat lijkt niet zo ver, maar de weg gaat steil omhoog. In combinatie met de felle zon en gebrek aan wind aan deze kant van de berg is het een zware beproeving in de 1/1. Als we boven zijn, voelen we eindelijke een fris windje. We hadden een mooi uitzicht over het meer achter ons verwacht, maar dat valt tegen. Maar niet getreurd, het uitzicht voor ons is veel spectaculairder: bergen met witte toppen, we zijn in Zwitserland!

We dalen af richting Walperswil, maar dit plaatsje ligt ook weer op een bergje, iets minder steil dan de vorige. Nu gaan we verder naar Aarberg. Aarberg heeft een historisch centrum, waarvoor we eerst over een overdekte houtenbrug moeten, met bijzondere gevels en uithangborden op het grote plein.

Na Aarberg komen we op een wat drukkere weg, wederom klimmen. Het is en blijft warm. In de buurt van Detligen zien we een grote thermometer in de schaduw hangen, die geeft maar 23°C aan. De gevoelstemperatuur ligt, wellicht door het klimmen, op zo'n 30°C. We eten onderweg nog een banaan voor de nodige energie. We zijn al een paar keer ingehaald door een Postbus, de verleiding is er soms om erin te stappen. Bij Frieswil zijn we eindelijk boven (692m). We kunnen het meer waar we langsfietsten zien alsook de witte toppen. Rond de toppen hangen wel meer wolken dan eerder op de middag. In het dal zien we Bern liggen, de eindbestemming voor vandaag. We dalen af en in het voorstadje Hinterkappelen is een supermarkt waar we boodschappen doen. De supermarkten gaan hier weer vroeger dicht (half 7) dan in Frankrijk, dus eerst naar de camping is geen optie. Een stukje verderop is een grote camping met een tentenveld. We hebben geen energie meer om Bern nog door te fietsen naar een kleinere camping, dus we zetten hier de tent op voor twee nachten. Als we na het eten tegen 9 uur een ijsje bij de campingwinkel willen halen, blijkt deze al een uur dicht te zijn. Morgen maar wat eerder eten.