Wim & Joke's vakantie website

Tegen 8 uur fietsen we over het viaduct, die langs de camping ligt, naar de andere kant van het spoor. Na een enkel dorpje fietsen we over een grindpad langs de rivier Adda. In het plaatsje Brivio vinden we een bakkertje. Er zijn meerdere broodzaakjes en cafe's, wat gezien de omvang van het plaatsje wel bijzonder is. Al kan het zijn dat we het plaatsje niet goed gezien hebben. Als we door willen fietsen zien we de andere fietsers van de camping, Loes en Siem, zij hebben er net ontbeten. In het grindpad zitten vele kuilen en bruggetjes met drempels, goed opletten dus. Het dal wordt langzaamaan steeds smaller en het fietspad ook, wat lastig is met fietstassen en tegenliggers.

Met het veer van Leonardo da Vinci steken we, samen met de andere fietsers, de Adda over. Het is het veer die, nadat de veervrouw hem aan loop heeft getrokken, door de stroming naar de andere kant drijft. Enkel wat menskracht, een kabel en een roer om zich te verplaatsen. Eenmaal weer aan wal is het klimmen naar Villa d'Adda. Na dit plaatsje klimmen we verder en komen we door nog enkele plaatsen.

Vlak voor Bergamo is het even flink klimmen, we zijn inmiddels gelukkig wel wat gewend. Bergamo is een historische en drukke plaats. Via een stadspoort komen we in een winkelstraat met gezellige winkeltjes en ook wat bijzondere, aangrenzende pleinen. Als we de ‘oude’ stad weer verlaten, picknicken we in een parkje met een fles vers sap.

Helaas is het nog een flink stuk fietsen, anders waren we vast langer in Bergamo gebleven. Na de lunch is het gelukkig afdalen naar de nieuwe stad en een ‘voorstadje’ Seriate. We komen vervolgens in een stuk natuurgebied, 't is er erg warm en droog. Zo droog dat we halverwege een brandje zien.

In Ghisalba vinden we gelukkig een waterkraan, ons kleine beetje water wat rest in de bidon is warm. Iets kopen lukt in dit plaatsje niet, want er is alleen een tijdschriftenkiosk open. Via rustige wegen komen we in Mornico, waar een terrasje open is. We bestellen cola en met de ijsklontjes probeert Joke haar hoofd te koelen. Ook in volgende plaatsjes worden de kraantjes opgezocht om de hoed en hoofd te koelen.

't Is zo'n 35°C en eigenlijk moet je siësta houden. Als we langs irrigatiekanalen fietsen, worden zelfs de voeten gekoeld. Bij Capriolo komt er een gemene klim in vier stukken. Dat valt niet mee als je het al (te) warm hebt. Via de hoofdweg fietsen we naar Iseo. We hebben een camping uitgezocht aan een doodlopende weg aan de andere kant van het plaatsje. Gelukkig hebben ze nog een plekje voor een tent. Het is een hutje mutje camping met geen privacy, stoffige paden en een spoor naast de camping. Als de tent staat gaat Joke douchen en Wim boodschappen doen. Als Wim terugkomt, ligt Joke al te rusten. Helaas geen duik in het meer. Tegen 8 uur eet Joke een kop soep en Wim een diepvries pastamaaltijd.