Wim & Joke's vakantie website

We hebben zonder buitentent geslapen, heerlijk. Jammer dat de tent zonder de buitentent redelijk veel inkijk heeft en licht door laat. Anders hadden we wel vaker zonder buitentent geslapen. De voorgaande nachten hadden we vaak de buitentent half over de tent zitten, maar vannacht dus helemaal niet. Tegen kwart voor acht zitten we weer op de fiets. Als we terug op de route zijn, beginnen we direct aan onze enige klim van vandaag door de heuvels van de vallei. De heuvel is niet erg hoog (50m boven N.A.P.), maar het is wel een 1/1 / 1/2 klim. Het is om acht uur al behoorlijk warm en er is geen wind. Eenmaal boven en tijdens de afdaling voelen we al een koelere wind van zee. Het is onze laatste fietsdag, enige weemoed komt boven.

We fietsen veel op dijken langs kanalen. We wanen ons al een beetje in Nederland. Onderweg wordt Joke nog geprikt door een wesp die in het nauw komt. Tegen half elf drinken we koffie bij een dorpskroeg met terras vol met Italiaanse mannen. Het café wordt door de enige aanwezige vrouw gerund, ze moet de nodige moeite doen om alle mannen wat te laten bestellen.

We fietsen verder over een dijk, soms verhard, soms onverhard. Onderweg ‘schuilen’ twee luie Italiaanse racefietsers nog een stukje achter ons. Waarschijnlijk hebben ze het over onze bagage, maar we hebben geen idee (het blijft Italiaans en daar verstaan we niet veel van). Als ze afslaan en wij rechtdoor gaan groeten/bedanken ze ons nog wel.

De haven bij Chióggia is al in zicht, daar komen we tegen 12 uur aan. Bij een supermarkt halen we nog wat drinken en op een brug, zien we de buren van de camping van afgelopen nacht. Bij de boot halen we kaartjes en helaas zijn we net te laat. In verband met de lunch moeten we nog 55 minuten wachten. We ploffen neer op de grond in de schaduw bij de kade. Achteraf hadden we beter direct een toeristenkaart van 4 dagen kunnen aanschaffen. We besluiten om op Pellestrina te gaan lunchen. Om kwart over één vertrekken we alsnog.

Na een kwartier varen gaan we weer aan (ei)land. Er staan picknickbanken en we maken daar eerst gebruik van alvorens het eiland over te fietsen. Na de lunch verkennen we het eiland uitgebreid door de fietsbordjes door de dorpjes en langs de Laguna te fietsen. Als we bij de haven aan de noordzijde aankomen, blijken we wederom net de boot te hebben gemist. En weer blijkt de boot net dit uur er een pauze in te hebben. We fietsen een stukje terug om bij de Adriatische zee te kijken. We klimmen het dijkje over en zien een strand en wat mensen. Omdat we geen zin hebben om in het hete zand te zitten, gaan we terug naar de haven waar we pootje baden in de Laguna.

Tegen tien voor 4 zijn we dan eindelijk op Lido, we hoeven alleen nog het eiland over te fietsen naar de camping, zo'n 10 kilometer naar het noorden. Als we weer langs de Laguna fietsen, zien we dat er een wedstrijd van jonge gondelaars bezig is met vele aanmoediging vanaf de wal, de mannen/vaders proberen met de boot mee te rennen. Ergens tussen Malamocco en Lido is een supermarkt open, daar halen we nog wat te drinken. In de plaats Lido aangekomen, fietsen we eerst langs de supermarkt in verband met openingstijden. Eenmaal op de camping aangekomen, blijkt het een groot tentenveld te zijn. We krijgen een “ziekenhuisbandje” om zodat voor de beheerders duidelijk is dat we ons hebben aangemeld, ook hier willen ze weer een paspoort in bezit houden. We krijgen het gevoel op een jongerencamping te zitten, met zo'n bandje. Nadat de tent staat en we gedoucht hebben, gaan we naar de supermarkt toe voor de boodschappen. Vanavond maken we onze noodmaaltijd op (Spagetteria), deze smaakt nog goed. We merken wel dat er veel muggen op deze camping zijn, dat maakt het verblijf op de camping wel wat minder. Goede reden om de komende avonden in Venetië te blijven.