Wim & Joke's vakantie website

We proberen wat uit te slapen, maar de zon schijnt op tijd op de tent. Het is een hutjemutje camping, waar weinig wordt gegroet, niet echt gezellig dus. We kunnen ontbijt krijgen op de camping, maar dat blijken alleen croissants te zijn en koffie, een Italiaans ontbijt dus. We nemen elk een croissant en drinken er thee bij. Na dit halve ontbijt gaan we op de fiets naar de haven om een toeristenkaart voor 72h te kopen en daarna vinden we een bakker. Met het aanvullende ontbijt (stukje pizza) en brood voor de lunch, gaan we naar het strand. Het is even zoeken naar de gratis stranden, want het merendeel is betaald strand of privé eigendom. Aan de rand van de Adriatische zee kunnen we het strand op. We eten ons stukje ontbijt op en gaan zwemmen, nou ja het water in. Het blijft heel lang erg ondiep, waar je niet van zwemmen kunt spreken. Het water is erg schoon en er zijn nauwelijks golven, zeker in vergelijking met het Garda meer. Het water is erg zout, dus twijfelen of het zeewater is blijkt niet nodig. Joke kan met de teva's in de hand drijven op haar rug in het water. Na een uurtje badderen, blijken we net op de drijfroute van een zeldzame kwal te staan en wordt Joke gebeten/gestoken. Dit levert een zeer pijnlijke/branderige plek op. We lopen snel terug naar het strand om daar de plek met schoon water af te spoelen en er T3 op te doen tegen de pijn. Dat blijkt helaas niet te helpen. Als we bijna opgedroogd zijn, gaan we terug naar de camping om te douchen en daarna met de lunchspullen naar Lido toe op zoek naar een apotheek. We kopen daar een zalfje, maar helaas werkt het niet verkoelend en ook niet snel. De pijnstiller begint gelukkig wel te werken.

We nemen de busboot naar het Venetië en stappen bij de tweede halte uit, omdat daar een park is, waar we onze pizza's opeten. Als we uitgerust zijn, gaan we cachen. Het is nog erg warm (35°C), dus wandelen valt nog niet mee. In de tweede helft van de middag lukt het wandelen en cachen wat beter.

We komen door steegjes en op pleintjes waar afgezien van cachers geen andere toeristen komen. Als we het gezien hebben met cachen komen we uit bij het studentenplein, waar we drie jaar geleden hebben gezeten. We drinken een biertje en een lemon soda. Dan besluiten we, een beetje laat, toch nog even naar de camping te gaan, nadat we tafel hebben gereserveerd. We hebben een oudere kaart, daar bleek nog een boot op te staan, die er niet meer is. Een halte verder blijken we alsnog op een sneldienst naar Lido te kunnen en daar pakken we aansluitend de bus naar de camping. We verkleden ons snel, laten de rugtas achter en Joke neemt nog een pijnstiller om de avond niet te laten bederven.

Binnen 20 minuten zitten we weer in de bus, voor de tocht terug naar het Venetië. Er zijn veel mensen op de boot en we staan als sardientjes opgepropt. We stappen uiteindelijk één halte te vroeg uit en we moeten even zoeken om het plein weer te vinden. We nemen een tafel op het terras. Daar genieten we van de warmte en het visdriegangenmenu met een lekkere witte wijn. Schuin voor ons blijkt de Vlaamse racefietser te zitten, we hebben hem vlak voor het Gardameer gegroet en hij is druk in gesprek met landgenoten. Tegen half 11 gaan we terug naar de camping, waar we rond 11 uur aankomen. Het is bedtijd.