Wim & Joke's vakantie website

Woeste zoute zee

“Ik hoop dat het aan de andere kant van de plas minder hard waait” zegt Wim als hij uit de tent komt. ‘De plas’, dat klinkt toch wat kleinerend voor het Skagerrak. We zullen het wel zien. Bij Fjordline staan we tussen de andere ‘bikers’, al zijn we de enige zonder een benzinemotor. Voor ons een BMW, achter ons een Harley-Davidson.

We gaan als eersten aan boord, en na het vastzetten van de fietsen met enkele touwen zoeken we een geschikte plek om de reis door te brengen. Wel in de Basicruimten, aangezien we geen toeslagen hebben betaald. Door de voorruit kijken zit er dus niet in, maar op het achterdek is een – nu nog lege – bank. Lekker buiten, want door de harde wind verwachten we flink wat golfen en dan is frisse lucht met uitzicht toch het beste plekje. Op de frisse lucht moeten we nog wel even wachten, want tijdens het laden van de catamaran komen er flink wat autogassen vrij. Bij het wegvaren worden die vervangen door de nodige dieseldampen van de boot zelf. Dan is het ook heel druk op het smalle achterdek, omdat mensen de kust nog even willen zien. Als zij naar binnen waggelen, komen er al snel andere mensen (vooral vrouwen en kinderen) voor in de plaats, die met de kotszakjes in de hand staan. De boot beweegt flink en achter de boot ontstaan grote schuimkoppen door beide motoren die vervolgens weer samenkomen tot een nieuwe golf.

Naarmate we verder op zee komen, wordt het rustiger (in verband met noordenwind is de kust bij Denemarken lagerwal en dus hoge golfen). Doordat de boot iets gedraaid is, komt er wel meer zeewater op het achterdek. Als onze huid steeds zouter wordt, besluiten we naar binnen te gaan. We zijn koud en de horizon schommelt minder, dus het zou binnen goed moeten gaan. Binnen meurt het, maar is het wel warm. We zoeken een plekje op de grond, want staan is te instabiel. We zijn gelukkig zelf niet ziek geworden, wellicht dankzij de strategische plek midden achter op de boot.

We fietsen voorzichtig langs de auto’s die in de rij staan bij de douane. We mogen doorfietsen en zijn definitief in Noorwegen. En, waait het nu minder hard? Ja, het waait wat minder hard, maar nog steeds stevig en nog steeds uit het noorden. En dat is precies de richting die we op fietsen. Het is aangenaam in Noorwegen, de wind is warm en de zon meldt zich ook snel. In T-shirt en korte broek op de fiets dus. De omgeving doet ons denken aan Zwitserland, veel klimmen en dalen. We fietsen stukken onverhard door het bos en stukken langs diverse meren, typisch Noorwegen. Op de grotere meren zie je de schuimkoppen op het water in één lijn liggen. Teken dat de wind met toch nog zo’n 4 Beaufort over het meer raast.

Camping: Evje - Kilefjorden camping

profiel is alleen van het Noorse fietsdeel van route.