Wim & Joke's vakantie website

Klimmend door het Setesdal

De rivier de Otra wijst ons vandaag verder de weg door het Setesdal. Het eerste stuk over hoofdweg nummer 9. Af en toe komen er enkele auto's langs. Rechts van ons een rechte bergrug, links de soms brede Otra met daarachter een bergrug. In de rivier liggen veel rotsblokken. Ten westen van ons, zien we boven de bergrug wederom donkere wolken. Bij het samenstellen van de route hebben we ons verdiept in de neerslagtabellen in Noorwegen. Op basis van die tabellen is vrij snel de Noordzeeroute ingewisseld door de route door het Setesdal. Bergen schijnt in juli het natste gebied in Noorwegen te zijn, dus daar fietsen we met een grote boog om heen. En als we naar de bergrug kijken blijken de tabellen wel te kloppen. Waar wij fietsen is het droog, helaas wel veel wind. Nog steeds uit het noorden, dus voor ons tegenwind.

Om half 10 vullen we ons ontbijt aan met een ongezond, maar lekker broodje met glazuur en kokos die we in de supermarkt in Valle kopen. Daar vinden we ook nog een communicatiecache in een oude telefooncel (ze bestaan hier nog al hangt er niet altijd een telefoon in). Even voor Valle hebben we de hoofdweg verlaten en we slingeren waar het mogelijk is om de hoofdweg heen. Overigens soms ook waar het niet mogelijk is. De fietsroute 3 leidt ons op een gegeven moment achter de vangrail langs. Dat hadden we beter niet kunnen doen, want voor we het door hebben, lopen we een stuk. Het mulle zand maakt het niet mogelijk te klimmen met de bepakte fietsen. Als we weer aan de oostkant van de hoofroute fietsen, worden we ingehaald door een postauto. De door ons meest geziene bedrijfsauto in dit land. De postbode haalt ons eerst gemakkelijk in, omdat wij omhoog ploeteren. Later staat ze bij één van de boerderijen stil en halen wij haar in. We steken de hoofdweg weer over en dalen af. We zien een picknickbank waar wij neerstrijken voor de lunch. De postbode zien we daar keren bij het laatste huis.

De weg loopt om de rots heen, maar is niet meer begaanbaar voor auto's. De auto's gaan nu door een tunnel. Voor 1770 was het nog niet mogelijk om door deze nauwe passage te gaan in het Setesdal. Er is een wandeling uitgezet om de historische paden te volgen en de historie te ervaren. Wij fietsen om de rotswand heen, een weg die er sinds 1879 ligt. Over de hoofdweg klimmen we verder naar Bykle. Een pittige klim. In Bykle rusten we even bij de oude kerk. Er komt net een vrouw langs die naar een graf toe gaat. De graven in Noorwegen liggen er verzorgt bij. Veel bloemen en planten. Dekstenen kennen ze hier niet. Hoewel de vrouw geen Engels spreekt, maken we wel op dat ze ons veel plezier wenst met onze tocht richting Hovden. We klimmen verder over een parallelweg en komen langs het gemeentehuis. Bij de Berdals bru (een 'bru' is een brug in het Noors) besluiten we de fietsroute 3 te volgen en nog een ommetje te maken over een rustige weg langs een vakantiehuisjespark. Het is wel een ommetje met een pittige klim. We komen uit in een ski/langlaufgebied.

De afdaling terug naar de hoofdweg gaat langs een golfterrein. Wel zonde, want het stuk naar Hovden is wederom klimmen. We zitten ondertussen op ruim 800m hoogte en dat merken we aan de temperatuur. 't Is fris geworden. Na de boodschappen klimmen we nog door naar zo'n 850m naar een wintercamping. 't Ziet er niet erg gezellig uit met al die onbewoonde caravans, maar het wordt vanzelf wat drukker met ander gasten als de tent staat.