Wim & Joke's vakantie website

Noors glooiend langs de westkust

De warming-up vandaag is een klim, beginnend bij de camping zelf. Het waterstroompje, dat we bij de camping hoorden, stroomt bij de klim van vanochtend langs en komt vanaf een hoger gelegen meer. Bij het meer komen we een racefietser tegen die enthousiast groet. Een groot verschil met het zuiden. Daar werd helemaal niet gegroet. 't zou kunnen komen omdat hier minder fietsers zijn. De laatste fietsers zijn we op de Rallarvegen tegengekomen. De schapen hebben hier bellen om en dat levert een echt berggevoel op. Zowel de schapen als koeien hebben vaak een begrazingsgebied waartoe ook de weg behoord. Dat betekent onderweg regelmatig vee-roosters in het wegdek en dat betekent goed opletten, zeker bij het afdalen. Gelukkig worden ze meestal met een bord tijdig aangekondigd.

Na de afdaling richting Åheim fietsen we een tijd langs het fjord. Wel vanaf een wat hoger gelegen weg waardoor we mooi uitzicht hebben. Beneden ligt een dorpje met een kerk, Vanylven. Ziet er gezellig uit. Als we opnieuw een inham ingaan, fietsen we niet over de hoofdweg, maar bij de iets hoger gelegen huisjes langs. Wederom groeten de bewoners ons vriendelijk. In Syvde halen we de boodschappen voor de lunch, die we achter de supermarkt op de parkeerplaats opeten bij een picknickbank met uitzicht op het fjord.
Afgezien van de eerste klim is het vandaag Noors glooiend. En Noors glooiend is steiler klimmen en dalen dan bijvoorbeeld Frans glooiend. Een nieuwe term deze vakantie, maar veel gebruikt om aan te geven dat fietsen in Noorwegen best afzien is. Vooral omdat het of klimmen of dalen is, maar weinig relaxed vlak.

We verlaten de inham en vangen een glimp op van de ‘echte’ zee. De kust ligt vol met eilandjes met bergen erop en dat maakt het gevoel aan de kust te zijn wel minder. Maar de meeuwen, de zilte lucht en de ‘kades’ waaraan je het effect van eb en vloed kunt zien, maakt duidelijk dat we aan de kust zijn.

Een aantal kilometers voor het eind hebben we nog een veerpont waarmee we de oversteek naar Volda maken, dit is een echte auto-veer maar het is niet druk op de boot. Daarna is het nog enkele kilometers tot de camping van vandaag in Ørsta, maar nog met een gemeen klimmetje die dan wel weer een mooi uitzicht oplevert.