Wim & Joke's vakantie website

Dieren

Het eerste stukje Lillehammer uit over de parallel weg van de E6. We fietsen nog langs het Mjøsa meer, dus kunnen rustig warm fietsen. Na zo'n 10 kilometer gaan we dan van de weg een andere weg op die door het bos slingert. We klimmen 8 kilometer zo'n 7%, dus erg snel gaat het niet. Tijd om eens goed om ons heen te kijken. In het bos valt veel te zien, en niet te vergeten, te horen. In het bos horen we dieren lopen met een bel om. Meestal zijn het schapen, en dat zijn het dit keer ook. Je moet er wel even stil voor staan (met een koekje) om de dieren te spotten. Wim heeft tijdens de klim ook nog een eekhorentje gezien. Joke hoort wat ritselen en ziet een ree het bos uitkomen om de weg over te steken.

Onderaan is het naaldbos erg dicht, maar naar mate we hoger komen, zijn er meer open stukken en kunnen we ook verder het dal inkijken. Als we boven zijn, zien we her en der parkeerplaatsen langs de weg, maar daar zijn geen voorzieningen als een picknickbank bij. We besluiten de weg te vervolgen en af te dalen naar een meer. Daar vinden we iets wat op een bankje lijkt.

Als we eten komt er nog een terreinauto naast ons staan. Zij zetten de stoeltjes buiten en doen de motorkap open om een eitje op de warme motor te bakken. Het stuk erna is glooiend. We zien bordjes met waarschuwingen voor elanden. Deze bordjes hebben we al vaker gezien, maar het dier nog niet. Overigens is Wim alsnog op de zaterdag de gelukkige om het dier te bewonderen. Nog voor de afdaling naar Dokka zien we nog een mooi Noors schapen tafereel. Langs de weg loopt een kudde schapen in 2 groepen. Één van de oudere schapen mekkert de groep bijeen om zich te verplaatsen naar een volgend begrazingsgebied. Nog niet alle schapen hebben direct zin, maar op een gegeven moment komt de achterste groep in actie. Ze rennen over de weg naar de voorste groep toe.

Je ziet dat een Noorse vrachtauto die moet afremmen het wel gewend is en er behendig mee om kan gaan. Buitenlandse auto's vinden het lastiger om met de dieren op de weg om te gaan. Het is grappig om te zien dat die schapen net zo reageren als de schapen die we tijdens een fietstocht op het Hijkerveld hebben gezien. Ook daar hebben we keer een verplaatsing van een grote kudde over het fietspad mogen bewonderen. Tijdens de afdaling wordt het bos afgewisseld met weilanden (met uitzicht), waarin koeien lopen. We zijn vroeg op de grote maar rustige camping. Er is geen receptie aanwezig en besluiten zelf een plekje te zoeken bij de rivier, naast een caravan in de omgeving van de hutten. We genieten van het lekkere weer: de zon is volop gaan schijnen.