Wim & Joke's vakantie website

Graanschuur van Europa

Polen was vroeger de graanschuur van Europa met sterke banden met Nederland (zie artikel met historisch perspectief over de graanhandel). Tegenwoordig is Polen nog steeds een grote leverancier van graan, maar wordt Oekraïne de graanschuur van Europa genoemd. Veel graan dus.
We hebben ons thuis niet verdiept in de verschillende soorten graan, dus we weten eigenlijk niet of het vooral tarwe was of dat er ook nog andere graansoorten zoals rogge, gerst of boekweit hebben gezien deze vakantie. Dus bij deze een tip aan toekomstige fietsers in Polen: verdiep je in de verschillende soorten graan en mogelijk zie je meer variatie in het landschap, dan wat wij zien.

Vandaag hebben we wederom vele verschillende stadia van graan op het land gezien. Van graan dat nog rechtop staat, graan dat geoogst wordt tot akkers met strobalen en akkers die al omgeploegd zijn. Naast de strobalen zien we vandaag ook grote stropakken en kleine stropakjes (die ouderwetse die je nog kunt optillen). In Witosław zien we wat er met het geoogste graan gebeurt: daar staat een graanverwerkingsfabriek, waar de boeren met hun wagens in de rij staan.

De middag staat bij ons te boek als slecht asfalt. Her en der zijn gaten in het asfalt gevuld met teer en andere rommel, maar met de temperatuur van zo'n 32 graden smelt dat al en heb je rommel aan je banden als je even niet oplet. Verderop zijn Polen bezig het wegdek te verbeteren. De helft van het wegdek is al voorzien van een nieuwe laag asfalt, het middenstuk wordt vandaag voorzien van teer, zodat morgen waarschijnlijk de andere helft ertegenaan geasfalteerd kan worden. Bij Gogolin vraagt een racefietser in het Pools of het wegdek zo zacht blijft of iets dergelijks, want verstaan doen we hem niet, maar 't is duidelijk dat hij ook geen smeltend asfalt aan zijn dunne banden wil hebben.

We pakken de korte route naar Koronowo, waar we een terrasje pakken. Daar zien we nog wat werkgelegenheid dat in Nederland allang niet meer bestaat: twee jongens die op het centrumplein parkeerkaartjes verkopen. We halen de boodschappen en fietsen daarna naar de camping ten zuiden van het plaatsje. De camping is nabij een groot vakantiepark en heeft een dagstrand aan een zijarm van de rivier de Brda. Onze tent zetten we op in een naaldbomenbosje, dichtbij een brug. Op het hobbelige terrein past onze smalle tent net op een heuveltje. Bij het dagstrandje genieten we van het uitzicht op de rivier en een vers getapt biertje.
In de avond betrekt de lucht en rommelt het een tijdje. In Nederland zouden we allang alles bij elkaar hebben gepakt, maar hier komt er niet altijd regen bij onweer. Voordat we koken leggen we de droge was in de tent. Bij de picknickbank naast ons blijven de Polen rustig BBQ-en, dus echt ongerust zijn we niet. Tijdens het eten besluit Joke toch maar naar de tent te gaan om de jassen op te halen en de bijna droge was in de voortent te leggen. Als Joke weer bij Wim komt, heeft die het eten op en ruimt de kookspullen op en brengt deze naar de tent, want de eerste regendruppels komen al uit de lucht vallen. De BBQ-ende Polen vluchten naar hun grote tent, waar ze proberen te redden, van het eten, wat er te redden valt. Joke zoekt ondertussen met haar bord eten het afdakje van de spoelbak op. Tijdens de regenbui, die met elkaar zo'n 40 minuten duurt, kijken we naar alle padden die het hoger op zoeken. We zien grote padden, bruinig en een enkele gele en minuscuul kleine kikkertjes die kleine sprongen voorwaarts maken.

Camping: Ośrodek Rekreacyjno-wypoczynkowy "Julia"