|
Gdańsk te voet
Afgelopen nacht wat regen gehad. De dreiging begon al bij het avondeten, maar gelukkig diende de bui zich pas 's nachts aan. We hebben de droge was nog naar binnen gehaald en de tent wat strakker gezet. Als we in de tent gaan, leeft de camping volop, ook zodra het licht wordt begint het leven op de camping alweer. Een echte stadscamping qua gedrag, want aan de omgeving is er niets van te merken. Bij het ontbijt, begint het opnieuw te regenen, dus we duiken de tent in, om daar de rest van het ontbijt op te eten. Als het weer droog is, vertrekken we naar het centrum. In de stad leeft het volop, vooral heel veel toeristen. We gaan eerst naar het station om de route te verkennen, welk perron we donderdag moeten zijn en hoeveel moeite het gaat kosten om de fietsen er te krijgen. Aan de noordzijde van het perron is een koopgoot met diverse winkeltjes. We informeren of ze ook voor 7 uur open zijn, maar komen er vanwege de taalbarriëre niet uit. Al cachend lopen we richting hartje centrum. Bij de brug met de slotjes van geliefden, vinden we de cache, maar missen helaas een pincet om te kunnen loggen. Bij een kleine multi bij een beeld van een heerser uit het verleden hebben we meer succes.
Terug in de drukke winkelstraat, lopen we iets van de drukte af op zoek naar een geschikt lunchtentje. Die vinden we vrij snel. Op het terras lopen de jonge dames in traditionele kleding, goed voor de sfeer. Wij zijn in Russische sferen, want we nemen een Russische soep (Solanka) en Russische pannenkoeken met zalm en zure room. De middag slenteren we door de stad en hangen we de toerist uit.
Uiteindelijk belanden we op het terras van de Irish pub. Helaas geen Guinness op het terras, maar het Poolse biertje smaakt ook goed. Terwijl wij genieten van het biertje, komt de bediening in actie om de bloembakken en promotiestoeltjes binnen te halen. Voor we het door hebben breekt de hemel open. Het rommelt en flitst even flink en het begint te stortregenen. Wij zorgen dat we nog iets meer richting hart van de parasol zitten en bekijken de mensen die minder geluk hebben. In enkele secondes zijn de mensen die niet direct een schuilplaats hadden, doorweekt. Nadat de bui voorbij is, halen we nog een biertje en zien hoe de stad weer tot leven komt.
We komen nog even in beweging door schat te zoeken buiten het centrum en zoeken daarna een terras voor het avondeten. Het wordt een simpele pizza op een groot terras. De koffie halen we bij een koffiekarretje op de brug bij de stadspoort. Onder de poort spelen een viertal musici de meest mooie muziekstukken. Het lijken, gezien de kleding, studenten, vast van het conservatorium. De kleding past niet bij de kwaliteit van het muziekspel, want hun muziek ontroert ons. Bij ‘Time tot say goodbye’ (een bekend nummer van Andrea Bocelli en Sarah Brightman) lopen de rillingen over ons lichaam. Als we onze espresso op hebben, lopen we richting de bushalte voor de bus naar de camping.
Kraanpoort
De Kraanpoort, Zuraw, is ongetwijfeld het meest opvallende bouwerk van de Stad. Deze toren werd halverwege de 15e eeuw gebouwd en diende naast toegangspoort ook als takelmechanisme voor zware goederen uit schepen.
Gewichten tot 2000 kilo konden met gemak getakeld worden door de poort.
Tegenwoordig wordt de Kraanpoort gebruikt als onderdeel van het Nationaal Maritiem Museum.
|