Wim & Joke's vakantie website

Zwoegen in de Chartreuse

Voorlopige de laatste dag fietsen, voordat ons wandelweekje begint. Het is maar 40 km, maar we hebben het Chartreuse gebergte gisteren al een tijdje mogen aanschouwen, dus we weten dat het geen makkelijke kilometers zullen worden. We vertrekken op tijd, want als het wel weer warm wordt (het heeft geonweerd gisteravond) willen we het zwaarste klimwerk voor de siësta hebben gedaan.

We fietsen eerst naar Voiron, net buiten het gebied van de Chartreuse. We steken een smal weggetje in en mogen klimmen, voor zover dat wil, want de hellingshoekmeter geeft op sommige stukjes 20% aan en dat is niet fietsend af te leggen. We hebben de routetrack van een fietsforum, vast van een racefietser die deze route dalend heeft afgelegd. Dus we zijn gedwongen om de fietsen omhoog te duwen. Laten we hopen dat de Chartreuse niet meer van dit soort stukjes in petto heeft voor ons.

We zijn nu wel in het Chartreuse gebied, maar nog niet tussen de juiste bergen. De route vervolgt over smalle langweggetjes met een stevige wind en boven de bergen nog een erg donkere lucht. Bang voor warm weer hoeven we vandaag niet te zijn. De tweede klim tot 600m hebben we wel fietsend kunnen afleggen. We komen onderweg verschillende racefietsers tegen, vooral als we in een lus in de weg op zoek zijn naar een cache. We dalen steil af naar St. Laurent-du-Pont, waar we tegen 10 uur een brood halen en twee lekkere citroen-framboosmuffins opeten. We hebben nog twee klimmen te gaan. Tegen half 11 vervolgen we onze route onderweg naar St. Pierre-de-Chartreuse. Een lange klim (10 kilometer) van gemiddeld 4% over een drukkere weg met enkele tunnels en wederom veel racefietsers (vooral dalend).

De weg loopt langs de rivier Le Guiers Mort. Deze is soms dichtbij op dezelfde hoogte en even later ligt hij al diep in de kloof. Zeker als we een stuk hebben geklommen in de 1 (Rohloff versnelling 1-14), maar we fietsen ook stukken in de 6 (2.4).

De laatste kilometer tussen La Diat en Saint Pierre-de-Chartreuse is nog even gemeen met haarspeltbochten. Met gebruik van de volle breedte van de weg komen we fietsend boven in het drukke en gezellige plaatsje. Er is nog een festival gaande op het plein. We halen wat extra drinken en een reep chocola en zoeken een bankje voor onze siësta. Als onze rust verstoord wordt door een grote groep kinderen die rondom ons heen verstoppetje gaan spelen, besluiten we naar een terrasje te gaan voor een warme thee. Het is zo'n 17 graden en we hebben het niet erg warm. Als de zon doorbreekt, besluiten we de laatste klim naar de Col du Cucheron af te leggen. Slechts 2,5 km, maar wel flink omhoog (zo’n 10%). Dus rustig trappen in de 1 en je komt vanzelf boven. Joke wordt nog aangesproken door een Franse racefietser die zich waarschijnlijk afvraagt waarom we met bagage fietsen. Op het verzoek of hij zijn vraag in het Engels kan herhalen, haakt hij af, al bekijkt hij de Rohloff nog even goed en fietst dan door. Wij vragen ons altijd af wat de lol is van dezelfde weg omhoog fietsen en dan naar beneden sjezen, wat de racefietsers hier doen.

Op de col maken we foto’s en dalen af naar Le Planolet, een uitgestorven skigebiedje. Voor de gesloten snackbar staan twee banken waar wij plaats nemen.

We bewonderen een beginnende motorrijdster en een tijd later een vader met 3 kinderen en twee ezels die een ezeltrektocht lopen, onderweg naar de volgende overnachting. Ze zoeken even naar het juiste pad, maar verdwijnen uiteindelijk verder het dal in. Tegen vijven vertrekken we dalend naar Le Villard, waar we in Ancienne Ecole du Villard verwelkomd worden door Frank en Johan van Hannibal Reizen¹⁾.

¹⁾ Tegenwoordig is Ancienne Ecole du Villard eigendom van Marjolein en Paul.