Wim & Joke's vakantie website

Oorlog in Vlaanderen

We hadden gisteren ook al F16’s gehoord, maar vanochtend waren ze niet te missen. De inwoners weten waarschijnlijk niet beter dat de luchtmacht hier oefent, maar de herrie was erg storend.

We fietsen zigzaggend door diverse bossen en langs een meer, waar een grote groep jeugd naar toegaat. Terwijl we langs een schietterrein fietsen, ‘spelen twee straaljagers tikkertje’ boven ons hoofd. We dwalen even af naar de WO-II tijd. De inwoners van toen hadden waarschijnlijk lange periodes herrie door luchtalarmen met continue dreiging van bommen. We beseffen dat die dreiging er nu niet is en het leger oefent voor andere tijden en andere gebieden.

Tegen lunchtijd wordt het rustig en vinden we een lunchplek in de zon en uit de wind. Eerder vanochtend zijn we nog langs de Beringen-Mijn gefietst. Door de mijnbouw zijn er veel inwoners van Turkse komaf, wat te herkennen is aan de moskee, de Turkse ondernemers en de mannen (geen vrouwen te bekennen) die op het terras koffiedrinken.

Daarna hebben we nog een stuk langs de Willemsvaart gefietst. Een breed kanaal met grotere vrachtschepen. Daarna dus de bosjes met de F16’s. In de middag fietsen we ook nog door bosrijk gebied en over een voormalige spoorlijn. Vlak voor Nederland worden we nog herinnerd aan de gruwelijkheden van de WO-I door een bezoek aan de dodendraad cache. Eenmaal in Nederland merken we direct dat we in Zuid-Limburg zijn: de bouwstijl, de holle wegen en de pittige klimmetjes. En dat laatste valt nog tegen aan het einde van de dag. We ‘vrezen’ de etappe van morgen die verder door Zuid-Limburg gaat. Onder de rook van het burgervliegveld van Maastricht-Aken overnachten we op een zeer eenvoudige (stacaravan-)camping D'n Uul¹⁾.

¹⁾ 04-05-2020: Deze camping lijkt te zijn gesloten.