Wim & Joke's vakantie website

Vennbahn / RAVeL L48

Om kwart over acht vertrekken we, de bakker is er net, maar daar hebben we niet op gewacht. Al snel bereiken we het treinstation Rothe Erde in Aken, waar de Vennbahn begint.

Daar komen we diverse e-bikes en speed pedelecs tegen die onderweg naar hun werk zijn. Om kwart voor negen als we een weg kruisen, komen we ook een aantal jonge kinderen tegen die zelfstandig naar school fietsen of lopen. De vakanties zijn hier nog niet begonnen. Als we weer op het brede fietspad fietsen, wordt het rustiger. Er wordt veel gebruik gemaakt van de Vennbahn door diverse recreanten, dus echt rustig is het nog niet.

De Vennbahn is een oude spoorbaan, waardoor we geleidelijk, zo’n 2 à 3% klimmen, dat draagt zeker bij aan de populariteit.

Alleen een stukje waar we vanwege vleermuizen in een tunnel mogen omfietsen, klimmen we wat meer. Ook snijden we een stuk van de route af over een onverhard bospad, die klimt ook aardig. Daar komt Joke er ook achter dat ze haar voorlamp is verloren. Deze had ze in Aken van de fiets gehaald en is er vanochtend niet goed op vastgeklikt. Balen. Als we over een brug fietsen en in het diepe dal kijken, beseffen we pas echt wat dit fietspad ons bespaart.

Een ander voordeel van een spoorbaan zijn de bomen die voor veel schaduw zorgen. In de middag dalen we relatief veel, ook geleidelijk. Het landschap, met koeien in groene weiden zoeft voorbij. We proberen twee bakkers bij dorpjes waar we langs komen, maar beide bakkers zijn gesloten vanwege vakantie.

Bij een kleine Louis Delhaize aan de andere kant van het dorp sprokkelen we onze boodschappen bij elkaar en gunnen we ons een ijsje. We vervolgen de Vennbahn om tegen half 5 deze te verlaten voor een camping die stukken hoger ligt. In de eerste versnelling ploeteren we omhoog, door andere campinggasten aangemoedigd. We mogen eerst de tent opzetten omdat er regen en mogelijk onweer dreigt. We checken daarna in en genieten van een pilsje op het terras van de Nederlandstalige camping.