Fietsvakantie 2018: Spoor van de Vrijheid
Dag 13 | afstand: | van: | naar: |
Donderdag 26 juli 2018 | 65,6 km | Val-de-Vesle | Épernay |
Épernay is bevrijd op: | 28 augustus 1944 |
Champagne We fietsen verder langs het kanaal met sluisjes en uiteindelijk ook één jachtje. In Reims zelf zijn er nog enkele watersporters (roeiers en kayakkers) op het water. De kathedraal van Reims heeft de oorlog overleeft, wij zien alleen de buitenkant met enkele caches. Met brood, Alpro boter en 1,5 liter sap verlaten we de stad. Het graanlandschap is ingewisseld voor druiven op korte stokken, champagnedruiven om precies te zijn. Het zullen wel zoete druiven worden met al die zon (vandaag zo’n 39 graden). We fietsen over een glooiende weg, waarbij elk klimmetje een stukje hoger is dan die ervoor. Met de snelheid van de tussenliggende afdaling goed te doen. Het is aangenaam om naar het landschap te kijken, want met het graan en de kale akkers hebben we het eigenlijk wel een beetje gehad. Het laatste stukje voor het topje, is erg bochtig. Gelukkig mogen de auto’s hier maar 50 en geen 70. Op het topje is een bosje, maar we vinden er geen geschikte lunchplek. Deze vinden we wat lager in de berm bij een parkeerplaatsje en wat huizen. Daar houden we een bescheiden siësta. Na de lunch dalen we grotendeels af naar Épernay. We besluiten het station te bezoeken, om de treinopties te verkennen, zodat we de dagen flink kunnen inkorten. Op het station worden we niet veel wijzer, behalve dat de treinen naar Parijs gaan. We gaan naar de camping, waar we een schaduwplekje vinden. Daar zoekt Wim via internet alsnog naar treinopties, zodat we kortere dagen kunnen gaan fietsen. Het is een warme avond en rond etenstijd koelt het iets af met een frissere wind en rommelt het wat in de lucht, maar de verkoeling zet niet door. |
|