Wim & Joke's vakantie website

Afwisselende dag

Na wederom een onrustige nacht staan we op. Dit keer geen natuurgeweld, maar een (dove) buurman in een stacaravan die niet door heeft hoe hard zijn TV staat. Wim is er ’s nachts om 1:00 uitgegaan om op de caravan te bonken en hem duidelijk te maken dat de tv veel te hard staat en we niet kunnen slapen. Daarna is het rustig en vallen we alsnog in een diepe slaap.

In het toiletgebouw genieten we nog even van de zwaluwtjes in een nest die duidelijk van zich laten horen als pa of moe zwaluw weer in de ruimte komt. Tot zover het campingleven.
Het eerste stuk fietsen we direct langs de Seine richting het westen. Deze zondagochtend blijven de meeste schippers aan wal voor wat klussen, maar enkele vrachtschepen varen wel, twee hebben we varend gezien.

In Thomery halen we twee broden, omdat de bakkers vanmiddag dicht zijn. Daarna verlaten we de Seine en klimmen (6-8%) we het bos in. We worden nog aangemoedigd, altijd leuk om te merken dat inwoners het bewonderingswaardig vinden dat je met de fiets en bepakking door hun gebied rondtrekt. Het is nog koel, zo’n 20°C en de zon hebben we ook nog niet gezien. We genieten van deze temperaturen. Na de eerste klim komen we uit in het park van het Château van Fontainebleau. Wij zijn via een zijtak in het park gekomen en zien boven pas echt hoe groot (en toeristisch) het plaatsje is. We doorkruizen het plaatsje en halen bij de super voor de zekerheid drinken voor de avond, aangezien de winkels om 13h dicht gaan.

Via bospaden van diverse kwaliteit klimmen en dalen we verder. Eerder dan verwacht komen we aan in Milly-la-Forêt. We hadden dus ook hier brood en drinken kunnen halen. Op een plein met een gedenksteen aan de wereldoorlogen lunchen we in één van de hoeken op een betonnen bankje.

We gaan verder over de voie de la Liberté en verlaten het gezellige Milly langs een mooie routepaal van de route en een cache.

Na een stuk relatief vlak fietsen, gaan we vervolgens flink klimmen. Gelukkig is er een parallel fietspad, zodat we geen rekening met de auto’s hoeven te houden, wel met plassende automobilisten achter een bosje langs het fietspad;). Er staan bomen langs en daardoor is het beschut. Het pad is onverhard, waardoor het klimmen ons zwaar valt. Eenmaal boven verkiezen we toch maar de weg, want op asfalt dalen is echt fijner. De tweede klim van de middag volgt snel. Met zon en stevige tegenwind. We worden nog ingehaald door een solistische racefietser die ook merkbaar last heeft van de wind.

De weg is gelukkig rustig en op het plateau waar we een tijdje fietsen zien we veel akkers waarvan het graan net is geoogst. Gelukkig verlaten we op een gegeven moment de grote weg en fietsen we verder over landweggetjes.

De laatste klim is ook vol in de zon, met zo’n 30°C. We komen weer uit op een grote weg, die we na een tijdje verlaten om richting de camping te gaan. Via een sprookjesachtig weggetje voorzien van bossages en een snelstromend riviertje komen we tegen half vier aan op een stacaravancamping met ruimte voor trekkers. Van de vriendelijke eigenaresse krijgen we onze ijsjes, die we wel verdiend hebben, gratis. Het is nog rustig op de campingdeel voor de trekkers, maar al snel komt er een frans gezin en even later ook nog twee vakantiefietsers bij. Zij blijken de route tegengesteld (dus volgens het boekje) te fietsen en we wisselen ervaringen uit.