Wim & Joke's vakantie website

Regen

’s Nachts is het begonnen met regen. Af en toe is het droog, maar niet lang. We hebben een halve dag op de planning, dus we kunnen wel wat langer wachten, maar droog wordt het voorlopig niet. Wim trotseert de regen en haalt de baguettes die we besteld hebben op bij de receptie. Deze eten we vervolgens in de tent op.

De weer app wordt nogmaals gecheckt, maar droog lijkt het niet te worden. We trekken onze regenkleding aan, die we dus toch niet voor niets hebben meegenomen en breken de tent af. Eenmaal gepakt lijkt het toch droog te worden als we de bidons vullen, maar dat blijkt van korte duur. We vervolgen de route en willen de kustpad pakken zoals die in het boekje (1^e druk) is getekend.

We komen bij de kust, maken wat foto’s en komen tot de conclusie dat het pad niet meer bestaat. Er zit niets anders op om terug te fietsen. Bij La Ponte du Hoc proberen we nogmaals een pad langs de kust te vinden, maar ook daar geen fietspad. Wel een wandelpad, waar een gids een groep toeristen in poncho’s wat vertelt over de landingsplek en de gevechten.

We zetten enkele herinneringen van militairen op de foto en fietsen door naar de havenplaats Grandcamp-Maisy. We zien daar kinderen van een sufschool les krijgen, maar de kleine kinderen kunnen zich met deze wind niet staande houden op de plank. We fietsen door naar La Combe, waar de Duitse begraafplaats ligt. Eenmaal over de snelweg komen we langs een herinneringsbos, waarmee de 21.000 Duitse soldaten herinnerd worden.

Op de bijbehorende begraafplaats heerst stilte. De aantallen zijn immens en de soldaten zijn jong, zoals op zoveel oorlogsbegraafplaatsen. Veel soldaten zijn rond de 20-25 jaar geworden, maar we zien ook dertigers. Het is nog steeds niet droog en we lunchen in een bushalte hokje.

In Carantan proberen we bij de Touristinfo een B&B te vinden waar we droog kunnen overnachten. We krijgen een adres waar die ochtend nog een plek was. Eenmaal daar aangekomen, blijkt die informatie niet te kloppen. Ondertussen is het eindelijk droog en we besluiten toch maar de camping op te zoeken. Dat is eigenlijk de enige mogelijkheid de tent droog te krijgen. De camping is nabij de haven en een paardenrenbaan, waar vandaag races worden gehouden. We maken een waslijn op de plek naast ons en hangen de regenkleding te drogen, terwijl we na elkaar douchen.

Als de plek bezet wordt is het meeste al droog en maken een waslijn onder een afdakje van het toiletgebouwtje naast ons dat niet meer in gebruik is. We herpakken de tassen voor de terugreis en als ook de handdoeken droog zijn, gaan we naar de haven voor een gezellig terras.

In de haven ligt nog een gerenoveerd landingsvaartuig en zien we aan de overzijde een gezellige brasserie. Op het terras drinken we een biertje en koffie. Binnen eten we een heerlijke maaltijd met twee lekkere toetjes als afsluiting van onze reis.