Wim & Joke's vakantie website

Hoe zeven negen treinen werden en 23 uur middennacht

De terugreisdag. Eigenlijk vaak de meest vermoeiende dag van de vakantie. Niet qua inspanning, al is staand reizen ook een vorm van inspanning. Maar de vraag: hoe zit het met die treinen? Een treinreis wordt opgebouwd aan de hand van de trein die de minste fietsen wil meenemen. In ons geval de TGV van Parijs naar Lille. Als je op tijd reserveert kun je zo nog een vrij soepele reis krijgen, mits je de cruciale trein niet mist, zoals twee Vlamingen die we spreken in de trein tussen Kortrijk en Antwerpen, die hun slaaptrein hadden gemist in Toulouse. Maar wij halen onze TGV.

Wij zijn zelfs een uur te vroeg op het station in Carentan, hebben een ruime overstap in Caen en een strakke fietsroute door Parijs en zo stappen we op tijd de TGV in. Als snel blijkt dat de TGV de verstoorder van onze reis wordt, want snel rijden wil hij niet. Dat blijkt niet de schuld van de machinist, maar een defecte Eurostar trein voor ons en reglementen.

Met zo’n 50 minuten vertraging komen we in Lille Flanders aan. Gelukkig wel de juiste Lille station. We pakken daar een uur later dan gepland de trein naar Antwerpen en waarschijnlijk met veel meer fietsers (8 in totaal) dan als we een uur eerder de trein hadden gehaald. De Belgen vonden het nodig om ons fietsers te plagen, want in Kortrijk wordt de trein opgeheven. De aansluitende trein staat op het andere perron gereed, maar er zijn geen liften. Veel succes horen we het treinpersoneel denken, want zelf gaan ze niet verder naar het noorden. Trap af lukt vaak stuitert wel, maar op is lastiger. Gelukkig is er bij perron 3 een roltrap, dus met de nodige energie krijgen we de fietsen met bagage boven. Joke haar fiets past niet goed op de roltrap, waardoor alleen het achterwiel op een trede staat en de fiets onnodig steil op de roltrap staat. Maar zoals gezegd we komen in één keer boven. Daar laden we de fietsen weer in de nieuwe trein, de eerste extra trein. Uiteindelijk zijn alle fietsen in het halletje bij de 1e klas geplaatst en wisselen we vakantieverhalen uit tijdens de 1e klasse rit naar Antwerpen. In Antwerpen kunnen we in de kelder de trein naar Schiphol pakken. Dit keer zijn er ook MTB-ers uit Gran Canaria bij die fietsend en treinend Europa door trekken. Deze trein gaat om het uur over Den Haag (deze trein) en om op tijd in Schiphol te komen stappen we nog een keer extra over in Rotterdam op de Intercity Direct. In Schiphol blijken we in de trein met nog veel meer fietsers te zijn. In elk halletje staan fietsen. Jammer dat de NS zich niet realiseert dat in de zomer heel wat fietsers op reis zijn en met de trein terugkomen. En als Pro Rail dan ook besluit tussen Amersfoort en ’t Harde aan het spoor gaat werken, dan is het niet zo moeilijk te bedenken dat de Intercity’s te weinig fietsplekken hebben. Maar tijdens de rit naar Zwolle puzzelen we de fietsen zo, dat er een doorgang is en medereizigers ook nog naar toilet kunnen. Ze pakken het gelukkig sportief op. Ook de railcatering weet zich door de trein te wurmen en maakt ons om 22 uur erg blij met een kop koffie. Om kwart voor 11 kunnen we gelukkig in een legere trein, onze fietsen fatsoenlijk stallen en eindelijk weer zitten. Met regenpak aan leggen we de laatste kilometers naar huis af, om tegen middennacht thuis te komen.

De volledige fiets/treinroute van vandaag:
Carentan - Caen : TER 52208 (10:14-10:55)
Caen - Paris St. Lazare : IC 3340 (11:50-13:48)
Paris St. Lazare - Paris Gare du Nord : fietsen
Paris Gare du Nord - Lille Flanders : TGV 7049 (14:44-15:48) deze kreeg zo'n 50 minuten vertraging, aankomst ca. 16:38
Lille Flanders - Kortrijk : IC 19747 (17:08-17:45) ongeplande overstap in Kortrijk
Kortrijk - Antwerpen Centraal : IC 19747 (17:58-19:23)
Antwerpen Centraal - Rotterdam Centraal : IC 9263 (19:45-20:50)
Rotterdam Centraal - Schiphol Airport : ICD 1061 (20:57-21:21)
Schiphol Airport - Zwolle : IC 1879 (21:34-22:43)
Zwolle - Assen : IC 2468 (22:45-23:26)

Terugblik

Spoor van de Vrijheid is voor ons de eerste themaroute. Eentje die ons heeft doen beseffen dat leven in vrijheid niet een vanzelfsprekendheid is. En het thema heeft ons niet direct na de fietstocht losgelaten. We hebben na de reis alsnog een keer het Airborne museum in Arnhem bezocht toen we in de buurt waren en hoewel al lang op het wensenlijstje ook de musical “Soldaat van Oranje” gezien in de hangaar op vliegbasis Valkenburg.
Met de voorbereiding van de route hebben we de tracks en vooral de vele waypoints iets te veel opgeschoond, waardoor we tijdens de route onder andere de Amerikaanse begraafplaats hebben gemist. Helaas was op de kaart in ons boekje (1^ste druk) geen herkenning van de belangrijke bezienswaardigheden te vinden, waardoor we tijdens de tocht de bezienswaardigheden niet alsnog konden vinden.

En de fietstocht? Die was zwaar en wel om twee redenen:
1. de lengte van 2000 km voor 4 weken en de locatie van campings. Hierdoor waren er wat vaker dag etappes van 90+km gepland.
2. de hitte. Deze was onverwacht lang en ook echt heet (aantal dagen boven 35℃ en zelfs 38℃)
De aanpassing met een stuk treinen, was goed gekozen, ook vanwege de wind die na de extreme hitte erbij was gekomen.

Het landschap van de route is door de oost-west verbinding wat eenzijdig, door het vele graan dat langs de wegen stond of had gestaan. De Champagnestreek was daar echt een afwisseling van met de druivenranken. Verder was het landschap in met name Nederland en België erg droog/geel vanwege de langdurige droogte.

Tot slot volgt de route veel de voie de la Liberté, die in Frankrijk veel over Departementale wegen gaat, al hebben de routemakers aangegeven hun best gedaan te hebben de route om de drukke wegen heen te leggen. Voor ons was de route toch nog te veel over de grote, rechte provinciale wegen. Dit maakt het fietsen eentonig en niet relaxed als er ook vrachtverkeer langs raast.
Kortom wel een indrukwekkende route, maar voor ons al natuurliefhebbers, niet een route in onze top 10.