Wim & Joke's vakantie website

Ploeteren door Donegal

Het weer is qua regen wat twijfelachtig. We doen de regenjas aan en de broeken achterop en vertrekken na een heerlijk ontbijt met naast ons een miniatuurfiets in de vensterbank.

Wat niet twijfelachtig is, is de wind. Een noordwestenwind van 4 of 5 Bft. De vlaggen in de tuinen staan strak.

Vanuit Doochary fietsen we over een landweg met af en toe een huisje/ boerderijtje. In de weilanden zien we kleine kuddes schapen. We fietsen door een breed dal met ook de Gweebarra rivier richting de kust in zuidwestelijke richting. De weg is sterk glooiend, dus snel gaan we niet. Hoewel het niet erg warm is, worden we dat wel door het geploeter. Bij de kust komt de rivier in de oceaan. Ook hier is de harde wind zichtbaar door de schuimkoppen in strepen op het water.

We fietsen een stukje langs een ‘drukke’ weg (N56) over een losliggend fietspad. Daarna verlaten we de weg met een pittige klim over een weggetje met enkele huizen met uitzicht op de baai.

We dalen weer af en aan de andere kant van de N56 fietsen we verder over een smal weggetje. Ook hier weinig beschutting, net als de hele ochtend al. Wel is er meer natuur en minder weilanden. Ze hebben een windmolenpark aangelegd. Dat levert veel stroom vandaag. Vanwege een omleiding is het weggetje wel wat druk.

Tegen 12 uur komen we bij Ardara aan. Daar halen we boodschappen voor de lunch. We gaan verder het binnenland in. We zoeken een tijdje naar een geschikt lunchplekje. Deze vinden we uiteindelijk bij een zijweggetje onder een boom. Maar goed ook, want begint net weer wat te regenen. We hebben nog geen 30km op de teller en maken ons zorgen of we de geplande camping wel gaan halen.

Na de lunch fietsen we richting het zuidoosten en dat scheelt qua tegenwind en het is ook wat vlakker. Ook hier open vlakten, veel natuurveengebieden en her en der een weilandje en wat huizen.

Eenmaal in het plaatsje Donegal is het even wennen aan de drukte. Veel toeristen en als we de stad verlaten zien we diverse wandelaars langs de weg lopen. Onderweg zien we her en der water/stempelposten van een christelijke organisatie. Naar ons idee niet de meest mooie wandelroute, waar we ze tegenkomen.

Bij Laghy halen we de boodschappen en fietsen vervolgens de laatste 12 km weer met zij/tegenwind naar Rossnowlagh. Daar komen we eind van de middag moe aan bij een vriendelijke strandcamping. De beheerder denkt met ons mee en biedt ons een beschut plekje aan op een camperplaats met stukje gras en schutting.