Wim & Joke's vakantie website

Strijd tegen de elementen

Na een vermoeide nacht vertrekken we in de regen. Nog niet heel hard, maar wel genoeg voor een regenbroek. We klimmen het dorp uit en fietsen eerst nog langs een baai en over landweggetjes. In Ballysadare halen we boodschappen voor de lunch. Ondertussen hebben we de regenbroek al een keer uitgedaan. We fietsen vandaag door de Ox Mountains, maar onderweg ernaartoe zien we de berg in de wolken liggen. Dat betekent dat de regenbroek weer snel aan kan.

De uitzichten het dal in tijdens de klim zijn mooi. We ploeteren rustig verder. Nabij een hondenhok wordt eerst Joke aangesproken door een racefietser. Iets over een route, maar de honden maken zoveel herrie, dat de racefietser naar Wim doorfietst. Hij vraagt zich af welke afdaling we nemen, want er is een gevaarlijke afdaling. Daar vertrouwen we Benjaminse op en de route krijgt de goedkeuring van de racefietser. We klimmen verder terwijl het stevig waait en het regent. Door de wind voelt de regen erg nat, maar gelukkig zijn er nog droge periodes. Bij Ladies Brae is het uitzicht mooi, maar de Ieren zijn vergeten er een bankje of nog beter een shelter neer te zetten.

We dalen een stuk af en zoeken een muurtje of droog stukje gras om te gaan lunchen. We vinden een plekje, maar al snel verplaatsen we naar een plekje op de weg onder een boom. We horen een geluid, klinkend op gerommel, maar we twijfelen of het onweer is. We fietsen over een weggetje dat onderlangs de bergwand slingert.

We komen op een gegeven moment op een open vlakte en fietsen naar het meer van Lough Easkey. Door de open vlakte heeft de wind hier vrij spel. Het voelt voor ons wel 6 Bft tegenwind en het regent hard. Niet echt een fijne combi.

Met twee handen aan het stuur en hoofd voorover om ons gezicht een beetje droog te houden ploeteren we verder. Het uitzicht blijft beperkt tot de trappers.

De enkele tegemoetkomende auto’s worden soms maar net op tijd ontdekt. Bij de klimmetjes is het slingerend afzien om de wind de baas te blijven. Bij de afdaling is het zaak het stuur goed vast te houden om de rukwinden op te vangen. Gelukkig zijn er af en toe bosjes die de wind wat tegenhouden. Na een laatste klim richting Windy Gap waar het nog even hard waait, is het gelukkig afdalen in de luwte (hegjes). Het laatste stuk is over een ‘twee sporen weg’. Dit is een slechte asfaltweg, waarvan het midden begroeid is. Het is een smalle weg, waarbij we bredere plekjes moeten zoeken om een auto te laten passeren.

De route eindigt in Ballina. Het is nog steeds niet droog en we verlangen naar een dak. Na een verkennend rondje in het centrum, fietsen we een stukje terug naar het hotel aan begin van het dorp voor een betaalbare kamer. We krijgen een 3 persoonskamer, zodat we ruimte hebben om alles uit te leggen. In het hotel zit ook een Duitse groep toeristen. We besluiten het keuzemenu te nemen en krijgen gelijktijdig met de groep eten uitgeserveerd. We kijken naar buiten, waar nog steeds de regen met bakken uit de hemel komt en we zijn blij met onze keuze.