Wim & Joke's vakantie website

De bergen van Ierland

We fietsen eerst door Westport heen. Westport is zeer levendig en heeft een mooie klok. Hier in Ierland tref je (net als in Engeland) ook nog diverse telefooncellen, al dan niet werkend aan.

Vanuit Westport kunnen de pelgrims de St. Patrick gaan beklimmen. Wij fietsen erlangs, net zoals bij vele andere bergtoppen zoals de Ben Creggan.

Op de bergflanken diverse stroompjes en watervallen. Er zijn momenten dat ik me in Noorwegen waan, zo mooi. Tot ik Enya in mijn oortje hoor en besef dat dit landschap ook in Ierland thuishoort.

We klimmen en dalen regelmatig vandaag. We hebben vier lange, maar geleidelijke klimmen.

Vandaag veel schapen op de weg, ook op de drukkere wegen rond het Killary fjord. Aan auto’s zijn ze gewend. Maar als wij langskomen, raken ze in paniek en rennen ze op volle snelheid een stuk over de weg of springen ze de berm in. Bij het uiteinde van het fjord is het erg druk met auto’s. De toeristen parkeren er voor een waterval. Het zou ons niets verbazen als de Aasleagh Falls in de Lonely Planet staan. Het is een brede waterval, maar onderweg hebben we al mooiere en vooral hogere gezien.

Ook veel toeristen op de N59 waar we in de middag over fietsen. Waar de Ieren in een bocht of bij een klim wachten tot ze zicht hebben, halen toeristen ons soms op de gok in. Dat gaat gelukkig goed, maar vandaag één keer bijna niet. De tegemoetkomende vrachtwagen laat op tijd zijn gaspedaal los om de inhalende auto en vooral ons niet in gevaar te brengen. Hij groet ons vriendelijk.

Bij een korte stop worden we aangesproken. De man is verbaast ons op de fiets te zien. In zijn beleving rijden alle Duitsers en Nederlanders die Ierland bezoeken met campers. Dan ben je in een half uur bij Clifden, waar wij er zeker nog twee uur over gaan doen. En een e-bike dan, vraagt hij? Nee zeggen we, waarna hij zelf met zijn hand over zijn buik wrijft en wijst naar de benen, hij realiseert zich dat fietsen op spierkracht toch ook zijn voordelen heeft. Gelukkig mogen we af en toe nog even van de N59 af om Kylemore Abbey te zien, een landhuis uit 1860, waar tegenwoordig Benedictijner nonnen uit België verblijven.

Bij Letterfrack halen we bij een (dure) landwinkel onze boodschappen. Bij het café een mooie muurschildering en ook hier staan de vlaggen strak.

Hierna fietsen we door naar een camping ten noorden van Clifden waar we onze tent weer opzetten.