Wim & Joke's vakantie website

Lekker doorfietsen

Uitgerust van een heerlijk bed en lekker ontbijt bij de B&B, vertrekken we. Erg warm is het nog niet, zo 13 à 14 graden, maar doordat we een stukje klimmen, gaat de jas snel uit. We fietsen over een regionale weg met af en toe een groepje auto’s, vrachtauto’s en ook landbouwverkeer.

De weg slingert aardig, zowel horizontaal als verticaal, maar niet steil, dus we fietsen lekker door. De weg is op sommige stukken voorzien van bomen, bij andere stukken hebben we wijds uitzicht. De bomen zijn mooi rond gesnoeid, we fietsen door een boog van bomen.

Bij Crookstown halen we brood, beleg en een kop koffie met een scone bij de buurtsuper. Die drinken en eten we voor het winkeltje op. De buurman, die net zijn pakket bij het winkeltje heeft opgehaald, is erg nieuwsgierig en wil weten hoe we naar Cork gaan fietsen.

We gaan uiteraard niet over de grote weg, maar Benjaminse heeft voor ons weer mooie landweggetjes geselecteerd en de koeien krijgen we er gratis bij. Voor het eerst zien we ook mais en wat graanvelden. We zien nog een vos in het kale graanveld, wellicht op zoek naar muizen.

We stuiten op een ‘closed road’ afgezet met een hek en lokale bewoners zijn welkom. Bij deze zijn we lokale bewoners en we zien een landmeter aan het werk, maar verder niet echt reden om een weg af te zetten. Wel lekker rustig. We blijven deze dag veel klimmen en dalen, typisch Ierse korte stukjes, maar erg vermoeiend. We noemen het Irish Flat zoals we in Nepal ‘Nepali Flat’ hebben gehoord. Het is veel schakelen, om rond te komen op de klimmetjes en vaart te maken door mee te trappen op de afdalingen. In een voorstad van Cork lunchen we op een bankje langs een doorgaande weg bij een nieuwbouwwijk. Cork zelf sjezen we door. Handig zo’n GPS. Bij de universiteit is het opvallend druk. Vermoedelijk worden er zomercursussen gegeven.

Bij de Kathedraal staan we stil en luisteren we even naar het orgelconcert dat gegeven wordt. Daarna belanden we in de havenbuurt met veel visafslag en ook enkele restaurantjes. De stad uit fietsen we over een greenway (oude spoorbaan). Deze ligt vol met caches die ons wel even zoet houden.

Vlak voordat we de pont over de River Lee Mahon nemen, worden we aangesproken door een Nederlandse fietser zonder bagage. Het duurt even voordat we doorhebben dat het de Brabander is die we op Inishmore hebben gesproken. We hadden verwacht dat hij ver voor ons zou fietsen aangezien hij de boot naar Doolin had genomen. Maar wellicht heeft hij het Dingle-rondje gefietst. Hij geniet in ieder geval een paar dagen rust in een hostel in Cork.

In Carrigtohill halen we boodschappen en fietsen we een stukje over de N25, een vierbaansweg met vluchtstroken voor langzaam verkeer. Het voelt erg raar, maar het is de enige weg naar de camping. Een erg basic camping, maar met een goed onderhouden grasveld.