Wim & Joke's vakantie website

Regenboog

Om half 9 staan we op het punt te vertrekken. We hebben in de gezamenlijke ruimte ontbeten. Wim loopt naar buiten en ziet een mooie regenboog. Dat betekent zon en regen. Helaas komt regen ook op dat moment bij ons.

We wachten maar even, want zin om direct nat te worden hebben we niet. Een van de wakkere gasten vertelt ons dat hij hier vorig jaar ook was en toen drie weken zon had gehad. Dit jaar dus niet. Als het weer droog is vertrekken we. We hopen de bui niet in te halen. We dalen af naar Graiguenamanagh en gezellig en toeristisch dorpje met uitzicht op de Mount Brandon.

We slingeren over rustige wegen met veel weilandjes en akkertjes omringt met bomen. Bij Ballymurphy verwelkomen de bewoners ons met fleurige bermen en heggen.

We klimmen vervolgens verder. Het blijft glooiend tot een afdaling volgt naar Bunclody. Een déjà vu voor ons met deze zeer toeristische plaats. In 2006 hebben we twee weken in Ierland gewandeld en toen zijn we hier gestart met de Wicklow Way, althans de eerste overnachting. Onze gastheer heeft ons toen de volgende ochtend naar Clonegal gebracht waar de route begint. Ook daar komen we langs met onze fietsroute. We lunchen daar op een bankje met uitzicht op de welkomstbloemen van Clonegal. De lucht is dreigend, maar we lunchen droog en kunnen de route ook droog vervolgen die de Derry River volgt.

Echter na Shillelagh krijgen we alsnog een bui. De eerste lossen we op met schuilen, maar bij het schuilen voor de tweede bui, is de boom niet waterdicht genoeg. Ook duurt deze bui langer. We doen onze regenbroeken en overschoenen aan en fietsen verder. Gelukkig wordt het na een tijdje weer droog en kunnen de kleren weer drogen. Bij een pittig klimmetje gaat de regenbroek toch al uit, ondanks dat hij nog niet helemaal droog is. De bewoners hier, zijn net als in Nederland, in protest voor een windpark in hun achtertuin.

We dalen uiteindelijk af naar de ‘Meeting of the Waters’. Hier komen twee rivieren bij elkaar. Daar hebben ze een parkje omheen gemaakt, ook ter ere van een dichter.

Vanaf dit laaggelegen punt volgt een pittige klim over niet al te best asfalt. Het miezert ondertussen ook weer en ook vliegen vinden het fijn ons tijdens het klimmen lastig te vallen. We worden best wel vochtig, maar gezien de klim, blijft de regenbroek uit. Vlak voor Rathdrum zien we nogmaals een regenboog. Hopelijk staat de pot met goud niet op de camping en is het daar droog. We zijn allebei uitgeput en de klim naar centrum van Rathdrum voor de boodschappen valt nog tegen. Met boodschappen in de tassen vertrekken we naar de ‘wateractiviteiten’ camping. Deze is vol, maar met wat aandringen mogen we toch een plekje op het grote tentenveld zoeken. Tegen 6 uur staat de tent, waarna we kunnen douchen en wat nootjes eten. We blijken niet de enige fietsers te zijn. Het is een hutjemutje camping en er staan veel groepen. We verwachten een onrustige nacht. Gelukkig hebben ze bewaking, die om 10 p.m. rondes lopen om iedereen tot rust te manen. Dat lukt aardig, maar bij één van onze buren trekken ze zich daar helaas niet zo veel van aan.