Wim & Joke's vakantie website

Buitenlandgevoel

Na uiteindelijk een goede nacht staan we uitgerust op. Zin om weer verder te trekken. Op de camping heerst nog rust. Onze buren van “Keetje” hadden eerst gezeurd dat onze tent te dicht bij stond voor hun vuur en vervolgens zijn ze tot diep in de nacht in een vuurschaal een paar meter verder weg vuur gaan stoken. Niet erg relaxed, maar nu de omschrijving van de hut lezend wel raar dat het trekkersveldje zo dicht op de hut was neergezet (of omgekeerd). Even na zonsopkomst zijn ze weer vertrokken. Ons vermoeden is dat de keetje voor het stel toch wat te klein / te tiny / te primitief was en dat het wellicht geen kampeerders zijn.

Wij vertrekken tegen 9 uur naar het zuiden. Onze route loopt via Gees, een mooi Drents dorpje met brink met picknickbank, huizen met rieten daken en oude Drentse wegen. Deze omgeving levert al een vakantiegevoel op. Vlakbij Dalen zien we ons eerste zonnebloemenveld. Verder veel mais, aardappelen, vers gemaaid gras en een enkel graanveld. We wanen ons in Noord-Frankrijk.

In Schoonebeek halen we de lunchboodschappen. Daarna gaan we echt de grens over naar Duitsland. Rond de grens opeens veel vakantiefietsers. We fietsen langs de olieveldjes met de jaknikkers. We doen er een Earth-cache over oliewinning. Veel buizen langs de weg voor de oliewinning.

Daarna zoeken we een lunchplekje. Dat valt niet mee, maar vlak voor Emlichheim vinden we een overdekte picknickbank bij een watertje met helaas wel industrie op achtergrond.
Joke haalt er bij de bakker bolletjes voor het ontbijt en we maken kennis met het mondkapje die verplicht is in winkels in Duitsland. Het voelt wat ongemakkelijk, maar went snel. Naar verwachting zal het ook in Nederland niet meer lang duren.

We fietsen verder door Duitsland met een coulisselandschap en ook de weg glooit meer. We klimmen een paar keer tot ca. 60m NAP, waar we niet op gerekend hadden. Niet steil, maar je voelt het wel.

In Itterbeck halen we de boodschappen in een smal buurtsupertje, waar de 1,5m afstand zeker niet haalbaar is. Gelukkig draagt iedereen een mondkapje. De taal is buitenlands, al lijkt het erg op plat Gronings en is het goed te verstaan. Tegen 4 uur steken we de grens bijna ongemerkt over op een onverharde weg. Als we bij het trekkersveld van de camping zijn, zien we dat we niet de enige vakantiefietsers zijn, zeker 8 tenten met vakantiefietsers zijn er of komen na ons nog aan, waaronder veel Santoseigenaren. We hebben de avond lang zon en het is lekker kampeerweer.