Wim & Joke's vakantie website

Steenwijkerland en Noordoostpolder

Na een mooie start, afgezien van de regen in de vroege ochtenduren, fietsen we door het bos en natuurgebied de Zwarte Dennen en Zwarte Venen. De heide begint al te bloeien.

Het laatste stuk fietsen we over landwegen naar Meppel. De boeren zijn minder druk. Hoewel het frisser is, voelt het wel wat broeierig. Het is zo’n 23 graden.

Na 15 km zijn we in Meppel, waar we onze boodschappen halen en brood voor de lunch en het ontbijt voor zondag. Helaas was de bakker in het winkelcentrum gesloten en zijn we aangewezen op supermarktbroodjes. Als we Meppel uitfietsen komen we in Steenwijkerland. Een gebied waar we vaker door zijn gekomen met smalle weilanden en brede sloten. We fietsen tussen de Belterwijde en de Beulakerwijde, twee grote Overijsselse meren, door en we wachten regelmatig op de brug. Op één van de bruggen wordt reclame gemaakt voor de rust en ruimte van het Nationaal Park Weerribben en Wieden. Dat is niet aan dovemansoren gericht, want zowel op de weg als het water is het erg druk met toeristen. Bij het Sint Jansklooster vinden we nog een cache bij een watertoren.

Daarna steken we via een brug de provincie en gemeentegrens over en belanden we in de Noordoostpolder. Via het Kadoelerbosje slingeren het eerste stukje door Flevoland. In het bosje lunchen we op een bankje. Onderwijl zien we veel verschillende mensen op de fiets voorbijkomen. Al snel na de lunch staan we weer stil bij een cache over oude bouwwerken die gebruikt zijn bij het ontwateren. Er heeft een waterloopkundig laboratorium gestaan waar schaalmodellen zijn getest voor onder andere de Deltawerken, waaronder de stroomgoot.

Eenmaal de cache gevonden maken we verder kennis met de Noordoostpolder. Het zijn lange, rechte wegen waar geen eind aan lijkt te komen, zeker met de zij- en tegenwind kost het veel energie.

Na lang ploeteren met twee keer een onderbreking, waar we de berm bestuderen, komen we aan in het plaatsje Kuinre, dat net weer in Steenwijkerland ligt. In dit plaatsje is een buurtsuper, waar we dankbaar gebruik van maken. In de super wordt wat gemopperd over de hoeveelheid toeristen, maar ze doen goede zaken. De laatste 12 kilometer fietsen we weer over lange rechte wegen, dit keer van gemeenten Steenwijkerland en De Fryske Marren. Moe komen we aan op de camping in Scherpenzeel, die al redelijk vol staat. We vinden een plekje langs de moestuin en praten nog met de buren, een jong stel die voor het eerst een fietsvakantie doen en er van een dagje rust hebben genoten.