Wim & Joke's vakantie website

Tegenwind

Vandaag zijn we vroege vogels aldus tegemoetkomende hardlopers in het natuurgebied De Rottige Meente. Het is een natuurgebiedje dat het resultaat is van turfwinning met een mozaïek van water en land, riet en trilvenen, bloeiende graslanden en petgaten. Over een smal schelpenpaadje doorkuizen we het gebeid.

Een mooi gebied met niet door vaarbaar water, waar je wel goed door kunt kanoën vanaf de camping. Bij de Scheenesluis met een wachtershuisje en houten draaibrug vinden we een cache en lezen we meer over de historie van het gebied.

Tegen 9 uur staan we al stil voor een beweegbare brug over de Jonkersvaart. Vele zullen volgen vandaag. In de Brandemeer (een aangrenzend natuurgebiedje dat in verbinding staat met de Rottige Meente) vinden we een cache bij een Tjasker.

Het is met fietsers nog rustig. Met een zelfbedieningspontje over de Tjonger hebben we geluk. Er komen net twee Duitse vakantiefietsers aan die mee willen en het pondje naar de overzijde draaien. Voor Joure wordt het al wat drukker met hondenuitlaters op een ander smal natuurstrookje. In Joure halen we deze zondag de boodschappen. Een happertje (luxe koek/gebakje) hebben we wel verdiend, want we hebben veel tegenwind. Onze eindbestemming ligt in het noordwesten en helaas komt daar de wind ook vandaan. Met volle tassen fietsen we verder langs een aangrenzend meertje van het Sneekermeer, waar we voor een brug wachten. We zien de kopjes al op het water. Het is druk op het water en er wordt het nodige getoeterd. Blijkbaar is niet iedereen goed op de hoogte van de vaarregels.

We fietsen door naar Terherne, daar nemen we een pontje het Sneekermeer over. De pont, waar vanwege Corona nog maar 6 mensen op mogen, is net weg maar we kunnen met de volgende ronde mee en hebben tijd om uit te rusten. Na zo’n 20 minuten is de pont weer terug. De twee koppige bemanning wordt gewisseld en we mogen aan boord. Zonder mondkapje overigens. Met kapje hadden wellicht wel iets meer mensen aan boord gekund. Na de overtocht, ook over het Prinses Margrietkanaal kunnen we weer verder. We fietsen het merengebied uit. De omgeving wordt weidser, dus weer meer wind. Via een betonpad en een bruggetje komen we uit op de Elfstedenroute. Daar is het drukker met fietsers, maar het aantal bootjes in de vaarten valt mee. We fietsen zigzaggend tegen de wind in en dat valt tegen. Even overwegen we een terrasje die we onverwacht in Jortwert aantreffen, maar we zijn al laat. Bij een knooppunt maken we een korte stop en breken de chocoladereep aan voor wat energie. Ook besluiten we de route een paar kilometer en een pontje in te korten, waardoor we een onnodig stukje naar het Noordwesten overslaan.

Vermoeid komen we aan op de gezellige camping in Slappeterp met theetuin en een zwemwater, waar we geen gebruik van maken. Op het bankje bij de tent genieten we na het douchen van de zon van de omgeving. De wind is wel fris, dus gaan na de borrel bij de tent eten koken. ’s Avonds hebben we zicht op de volle maan.