Wim & Joke's vakantie website

Dreigende dag langs de Waddenkust

De zon schijnt als we opstaan een goed begin voor een dag met een onheilspellende weersverwachting. Het laatste half uurtje van het ontbijt en tent opruimen schijnt ze zo uitbundig dat we met korte mauwen en kort broek wegfietsen en ons direct maar insmeren tegen zonnebrand. We zijn goed en wel weg en dat smeren blijkt direct al overdreven. We zien donkere wolken in het noordoosten, de richting die we ook opgaan. Via de noordelijke Elfstedenroute fietsen we naar Berlikum, waar we brood en sap voor de lunch halen.

Als we het dorp via een schelpenpaadje verlaten, zoeken we snel beschutting voor de nattigheid. Gelukkig is in het bosje een nisje voor een bankje, waar we schuilen. Het duurt maar even en al snel kunnen we weer verder. Onderweg naar de kust, maken we nog een stop bij een vogelreservaat met heel veel vogels. En via een cache komen we bij buurtschap Zwarte Haan uit bij de Waddenzee.

Op de dijk hebben we goed zicht op de donkere onweerswolken voor ons. Ook boven Terschelling hangt er één en we besluiten toch maar de gok te wagen richting het oosten. Af en toe zien we een lichtflits en soms horen we gedonder, maar niet vlak achter elkaar. We besluiten wel de (regen)jassen aan te doen en de regenbroek achterop, zodat als we snel moeten handelen, geen tassen meer open hoeven te doen.

Bij het Kwelder informatiecentrum Noarderleech van It Fryske Gea bij Hallum hopen we preventief te kunnen schuilen en kopje koffie te halen, maar het gebouw is dicht vanwege Corona. Een groep fietsers komt na ons de dijk affietsen en hopen ook op een kop koffie en zijn teleurgesteld dat het gebouw dicht is. Er zit niets anders op dan door te fietsen en hopen dat we nog een café tegenkomen. Niet veel later worden we bij een klimtoren van de SeedyksterToer blij. Zij hebben aan de achterkant van de boerderij met camping een terras en ook een afdakje. Daar zitten al fietsers onder en we gaan optimistisch aan één van de andere tafeltjes zitten. Als Joke terugkomt met koffie en oranjekoek ziet het er niet best uit. Na een slok koffie vluchten we net als een andere fietser met BOB kar alsnog ook onder het afdakje. Zelfs met 1,5m kunnen we nog met z’n vijven en alle fietsen onder het afdakje zitten. Het komt met bakken uit de hemel, maar wij zitten gelukkig droog. Als het na driekwartier eindelijk droog wordt, gaan we verder. Als wij wegfietsen, komt de groep fietsers die we kort gesproken hadden bij het informatiecentrum als verzopen katten aan, verlangend naar een kop koffie. We tellen onze zegeningen. De grasmaaiers van de dijken, de schapen, zijn ook voltallig aanwezig net als hun stront op het pad. Het is aandachtig fietsen, met gepaste snelheid en voldoende afstand om zelf een beetje schoon te blijven. Ook lopen er mooie Friese paarden.

Bij Holwerd bewonderen we twee kunstwerken, waarvan eentje van het project Holwerd aan Zee. Een project om de leefbaarheid te vergroten en een deel van het gebied onder water te zetten.
We gaan vervolgens op zoek naar een bankje voor de lunch. We fietsen nog vier schapenvakken verder voordat we een zeer creatief bankje vinden. Geen idee wie de kunstenaar is, maar wij gebruiken hem voor de lunch.

Daarna fietsen we door naar Wierum, een klein, maar levendig dorpje aan de Waddenzeezeedijk. Er is horeca, een hotel, toeristen en bankjes. Een groot verschil met het stuk ervoor dat zich vooral door leegte laat kenmerken.
We fietsen verder langs de kust met nog meer schapen en een medewerker van het Wetterskip Fryslân die met de trekker aan het maaien is. Bij Nes verlaten we de kust en maken een praatje met een bewoner uit Moddergat en fietsen vervolgens binnendoor naar Anjum. Nog steeds donkere wolken voor ons, maar de vele bijenstroken langs de akkers doen ons dat vergeten.

Droog halen we Anjum, waar we het eten voor de avond inslaan. We fietsen door naar het Lauwersmeergebied en zakken af naar het zuiden voor de SBB camping ‘De Pomp’. Tegen 4 uur zijn we er. Ons (gereserveerde) plekje vinden is nog een uitdaging, want het gebied is zo nat, dat delen zijn afgezet. We keuren het plekje wel goed, maar zetten de tent op het pad naar het afgesloten deel. Bij het opzetten van de tent, moeten we de muggen al goed in de gaten houden, want ze landen op elk onbedekt stukje huid. Na het douchen genieten we van de rust op een picknickbank die we een stuk hebben verplaatst. En met de tent goed dicht houden, de huid bedekken en muggenspray is het uiteindelijk wel te doen.