Wim & Joke's vakantie website

Na regen komt zonneschijn

Als we vertellen dat we op fietsvakantie gaan, worden we door niet fietsers vaak wat meewarig aangekeken. Het lijkt hun niets en dan noemen ze zadelpijn, inspanning, elke dag tent opzetten en vooral ook regen als reden. Nu is het voor zadelpijn en andere ongemakken vooral zaak een goed zadel, fietsbroek en afgestelde fiets te hebben. Dat hebben we voor elkaar. Voor het opruimen en opzetten van de tent is het een kwestie van niet te veel meenemen en een makkelijk op te zetten en af te breken tent te hebben. De tent opzetten en afbreken duurt zo’n 10 minuten. Het inrichten en opruimen zo’n 20 tot 30 minuten. Voor van wakker worden en vertrekken na ontbijt rekenen we 1,5 uur. Dat gaat sneller als de tent droog is.

Vandaag worden we al om 6 uur gewekt door de kerkklok aan de overzijde van de Ems, dus half 7 zijn we echt wakker en staan we op. Om 8 uur willen we vertrekken, maar het begint net te regenen. We staan droog onder een eik, maar zien al snel dat het niet droog gaat worden, dus de regenkleding gaat aan. Daar moet je ook niet op bezuinigen. Maar liever regen tijdens het fietsen dan aan het einde van de middag bij opzetten tent en kamperen. Uiteraard liever helemaal geen regen natuurlijk. De meeste vakanties zijn droog verlopen, op wat buitjes en één regendag na. Dat zal deze vakantie wel anders worden als we de 30-daagse weersverwachting mogen geloven. We zullen het ermee moeten doen, maar af en toe regen is soms echt beter dan de hittegolf in 2018.

Het fietsen gaat lekker, al waait het nog flink en de stukjes met tegen en zijwind zijn soms wel afzien. We komen langs de magneetzweeftreintestbaan.
Even verder fietsen we een militair terrein op. Het landschap van mais, graan en aardappels verandert niet, maar we zien wel enkele uitkijkposten. Het is ondertussen droog en op een kaal stuk land zien we een ree en twee kalfjes. Ze rennen snel weg als ze ons zien en schieten een bosje in. Als onze regenbroeken droog zijn, doen we ze uit. We zien achter in het veld twee hazen, die eerst nieuwsgierig kijken, maar uiteindelijk wegrennen. Wilde dieren zien, komt regelmatig voor en is iets wat je op de fiets sneller ziet dan wanneer je met de auto op vakantie bent.

Om half 11 zijn we bij de supermarkt en bakker. De super is helaas dicht en we besluiten extra broodjes mee te nemen. Ook trakteren we ons op een kop koffie en een punt kersenchocoladetaart en citroentaart. Dat is ook een voordeel van een fietsvakantie. Dan kun je jezelf een keer op wat lekkers met koolhydraten verwennen, zonder dat de kilo’s eraan vliegen.

Er volgt nog een buitje, maar daarna is het langere tijd droog. De regenbroeken gaan niet meer aan. We komen aan in het Eleonorenwald, waar we over een onverhard pad fietsen. De aangrenzende dorpen hebben een paar mooie picknickhutten neergezet, waar we gebruik van maken voor de lunch. Ook zien we locals paddenstoelen zoeken. Die groeien goed met dit weer. In het noordelijkste stukje van het Elenorenwald is een Wisentpark. Het grote dier is aan de rand van het park groots afgebeeld. We schuilen er even voor een kort buitje.

Via Markhausen komen we aan bij Thülsfelder Stausee. Een groot stuwmeer met veel mega campings. Daar zoeken we nog naar campingwinkels om een maaltijd bij elkaar te sprokkelen, maar zonder succes. Via landwegen en diverse andere wegen komen in de buurt van de eindbestemming.

Het laatste stukje is nog over een bospad, waar we nog een groep padvinders treffen. Eenmaal op de camping, zien we dat de gasthof gesloten is. De beheerder vertelt ons dat in het naburige dorpje (Beverbruch) op zo’n 2,5 kilometer een goed en betaalbaar restaurant is. We reserveren daar een tafel en gaan om 6 uur die kant op. Daar genieten we van een pilsje en warme crêmesoep met schnitzel. Tijdens de maaltijd valt er nog een korte heftige bui. We zitten gelukkig binnen. Op de terugweg zien we nog een mooie regenboog, wel passend bij de dag van vandaag. Zou de pot met goud bij de tent liggen?