Wim & Joke's vakantie website

Water en bos

Na een enigszins onrustige nacht vanwege omgevingsgeluid (bromtoon van een fabriek ofzo) staan we om half 7 op. We zijn niet de enige, op het tentenveld met diverse fietsers is al veel leven. We fietsen het eerste uur langs het water over dijkjes.

Naarmate we verder fietsen, wordt het landschap leger. Al snel zien we een groep reeën die niet direct schrikken en rustig verder eten.

Langs het losliggende pad tussen de weilanden heeft een geocacher mooie puzzelcaches verstopt. Het zijn leuke nadenkertjes om de koker of wat dan ook open te krijgen. Leuke variatie, maar de kilometers schieten zo niet op. Dat is niet handig, want we weten niet wat de rest van de dag ons nog brengt.

Na het openlandschap volgen onverharde paden door het bos. Vlak is het ook niet en het onverhard klimmen valt tegen. Bij de verharde wegen is het vaak vals plat, waardoor Joke te laat schakelt en chagrijnig wordt dat het niet opschiet. De verharde wegen zijn vaak klinkerwegen en soms kinderkoppen. We trillen erop los (nog niet wetend wat de Deutsch-Deutscher Radweg in petto heeft). Vlak voor de lunch vechten we nog tegen een bui en komen uit bij een grote picknickplaats met een waterrad waar de zon schijnt zelfs. Onze natte en vochtige kleding en handdoeken kunnen nu eindelijk echt drogen.

Ook in de middag veel bos. We doen in boodschappen in Selsingen, 35 km voor de camping want later verwachten we geen winkel meer. We slingeren verder met volle tassen door het landschap en zien de lucht donkerder worden. Zullen we de camping nog droog halen?

Bij wat huizen schuilen we onder een eik als het toch begint te spetteren. Het gaat helaas nog een tijdje door en we verplaatsen ons naar onder een carport waar een oud trekkertje staat. We moeten nog 3 kilometer en het lijkt er nog niet op droog te worden. Dan maar de regenkleding aan.

Als we bij het (sta-)caravanpark aankomen, kijken we rond of we de beheerder vinden. Uiteindelijk bellen we naar het aangegeven telefoonnummer en ze komt er zo aan. Ondertussen is er nog een fietserskoppel uit de andere richting aangekomen. Zij hebben de grootste deel van de dag in de regen gefietst, dus we mogen niet klagen. Als de rondleiding van het toiletgebouwtje is geweest, is het droog en worden we naar het tentenveldje gebracht. Daar hebben ze plastic tuinstoelen en tafeltjes staan voor de fietsers. Dat is best goed geregeld. De andere fietsers (er is nog een tweede stel bijgekomen) hebben geen boodschappen en zij bestellen eten en drinken en zitten in de gezamenlijke ruimte. Zo hebben wij het veldje even voor ons alleen. Het is wel er wel erg vochtig, maar het blijft droog deze avond.