Wim & Joke's vakantie website

Dwars door de Harz

Vandaag trekken we verder door de Harz, bijna recht naar het zuiden, dus er dwars door heen. We klimmen veel door het bos over onverharde bospaden. Eerst naar Ilsenburg met twee aardige klimmen met een afdeling ertussen en natuurlijk ook een grens, want we fietsen de grensroute. Ilsenburg is een gezellig en toeristisch plaatsje in het oosten.

We klimmen het dorp uit en fietsen langs de Ilse, die ons begeleidt naar de top (al stroomt het water natuurlijk de andere kant op). Beneden zien we veel wandelaars, maar naarmate we verder klimmen wordt het rustiger. We gaan niet snel, want het stijgt pittig, maar wel te fietsen. Af en toe spettert het, dus we trekken een jas aan.

Niet veel later worden we ingehaald door een lijnbus, vol met wandelaars die naar ‘Drei Annen Hohne’ worden gebracht. We ploeteren verder. Boven zien we dat de naaldbomen in grote getale kaal zijn geworden. Meer dan toen we hier jaren geleden op wandelvakantie waren. Zouden de drie droge zomers hier debet aan zijn?

Vlak voor de top zien we het weer drukker worden met wandelaars, die zowel met de bus, de auto of met de (stoom)trein daar zijn gekomen. De trein naar de Brocken (van de Harzer Schmallspur Bahnen) hebben we tijdens het klimmen regelmatig gehoord, omdat hij bij elke onbewaakte overgang toetert. Bij ‘Drei Annen Hohne’ staat hij klaar voor een nieuw ritje naar de Brocken. Wij fietsen van de drukte weg aan de andere zijde van het spoor. Daar zijn ze volop met bosbouw bezig en de stapels boomstammen liggen naast het pad. Onze neuzen worden verrijkt met dennengeur.

Na drie vrachtwagens en een kraan gepasseerd te hebben over een modderig pad, passeren we de spoor naar Elend. We zien er een picknickplek en horen de trein al aankomen.

Na de lunch dalen we af naar dit plaatsje en bezoeken het kerkje. We fietsen in de middag over verharde wegen, wat wel fijn is. Het ommetje over een kolonnenweg met wachttoren laten we voor het wat is. We hebben geen zin om onze fietsen te duwen. In Ellrich trakteren we ons op een ijsje en halen enkele boodschappen.

Daarna stuiteren we verder over betonplaten naar een werkkamp uit 44/45, waar de SS-ers nog de laatste gruwelijkheden hebben uitgevoerd. Via een steil bospad fietsen we het bos met nare herinneringen uit. Boven waait het en koelen we wat af. Via wegen en een grindpad langs het spoor komen we aan in Walkenried, waar we morgen een rustdag houden.