Wim & Joke's vakantie website

Spoorbaan fietsdag

We worden iets te vroeg gewekt, door een merel die op het dak van de shelter heen en weer aan het huppen is. Elke keer als het beestje op het dakleer landt, schrikken we wakker. Als we opstaan, is de andere fietser ook al wakker. In de nacht is er nog een fietser met een tent aangekomen, die verderop zijn tent heeft neergezet. Daar is uiteraard nog geen leven te ontdekken. De zon schijnt al en die voelen we ook, dus wellicht een goede dag qua weer vandaag. Als we uit de shelter zijn voelen we ook de wind, die duidelijk aanwezig is.

Helaas blijft de zon er niet bij, maar we fietsen wel weg zonder een jas aan. We fietsen verder over de voormalige spoorbaan en bij halte Møldrup verlaten we de “trein” voor een bakkertje. Met een zwaar Deens roggebrood “treinen” we weer verder. Niet lang, want het gaat spetteren. In combinatie met de kou doen we direct onze regenkleding aan. Het buitje duurt niet lang, dus al snel staan we weer stil om onze regenbroeken weer uit te doen. De regenjas/hardshell houden we aan, want het blijft fris en het waait hard. Op een gegeven moment verlaten we de spoorbaan, omdat deze volgens de schrijver te veel omrijdt. We krijgen er een ander landschap voor terug en we klimmen en dalen wat meer. We hebben een deel voor-de-wind, maar de meeste tijd een zijwind. Daardoor fietsen we stukken met zo’n 20 tot 24 km/h door terwijl we andere momenten echt ploeteren.

Als we weer op de spoorbaan uitkomen, fietsen we langs diverse planeten. Op grote schaal, want tegen de tijd dat we bij Saturnus zijn, zijn we al vergeten dat we langs een planetenpad fietsen. Uiteindelijk volgen Uranus en toch ook Pluto (is geen planeet meer) nog.

We cachen weinig, omdat we er geen energie voor hebben. Over een fietspad komen we langs een groot meer, waar koeien en paarden naast grazen. Op het water wordt gezeild met alleen een fok en we zien ook diverse kitesurfers. Daar is het perfect weer voor, want het is zeker 4 Bft.

Tegen half 5 zijn we bij een camping in Aalborg. We vinden er geen receptie, maar wel mensen die een bijeenkomst organiseren. We voelen ons er niet welkom en fietsen door naar de andere camping. Dat is een duurdere familiecamping. Daar aangekomen spreken we een net ingecheckt Nederlands gezin. Zij hebben de laatste plek op de camping (volgens de receptie). Voor ons is er nog plek op een overloopveld naast het museum. We moeten eerst maar kijken of we er een plekje vinden. Tussen twee caravans past ons tentje en we besluiten deze dan ook op te zetten. Erg gezellig is het niet, maar we hebben zin in een warme douche. Tot 7 uur schijnt de zon en daarna is het snel echt koud. Gelukkig hier ook een ruime keuken, waar we na de afwas thee maken en opdrinken om daarna direct de tent in te duiken.