Wim & Joke's vakantie website

Hittegolf in Denemarken

Als we tegen 7 uur opstaan komt de zon net boven de bomen uit. Het is al snel warm. De Duitse fietsster is ook al op en de shelterkat is weer aanwezig. Die is vast niet ver weggeweest, want het is duidelijk haar terrein. Voordat we op de fiets stappen, smeren we ons goed in met zonnebrand. Het loopt al tegen de 20 graden en er is een strakblauwe lucht. De Deense overheid heeft code oranje afgekondigd vanwege de hitte, al 2 dagen. Of het daarmee ook een hittegolf is, zoals in Nederland wordt vastgesteld, weten we niet. We schatten in dat het al wel tegen de 30 graden is geweest, maar niet veel warmer. De definitie van een Deense hittegolf (als die al bestaat) kennen we niet.

Na eerst wat heuvelige landwegen, komen we uit op een voormalig spoorbaan. Regelmatig in de schaduw en met een briesje goed te doen. We bezoeken nog een creatieve bezoektuin met kunstwerken. Op de spoorbaan zijn stukken opnieuw geasfalteerd en aan de smeuïge asfaltlaag aan het begin en eind van de stukjes is het te merken dat het warm is vandaag.

Bij Hadsund - waar de kinderen hun eerste schoolweek er alweer op hebben zitten - is het einde spoorbaan. Aan de andere kant van het water vervolgen we de weg door een glooiend landschap met veel landbouwgrond, graan in het bijzonder.

Tegen 3 uur zijn we bij onze shelterplek bij een haventje. Dit keer zijn het houtentipi’s, waarbij we gebruik kunnen maken van de douche en toilet tegen een kleine vergoeding.

Deze warme dag moet gevierd worden met een “duik” in het zoute water. Het duiken lukt helaas niet want het is eb en het water komt tot kniehoogte. Met een beetje op de rug spartelen zwemt Joke naar het trappetje van een steiger. Daarna lekker douchen. Tegen 6 uur komt er nog een Deense vrouw bij de tipi’s om te overnachten. Het is vrijdag en we zijn benieuwd of de laatste tipi ook nog bezet wordt. Het is nog zo’n 26/27 graden en het blijft lang warm. Niet veel later komt een Duits/Deens gezin met 4 kinderen vanuit de haven richting de Shelterplaats. Uiteindelijk besluiten ze toch gebruik te maken van de laatste tipi, al is deze voor het gezin niet erg ruim.

Na het eten, horen we van de Deense vrouw dat er een zeehond bij de haven ligt. Joke gaat na de afwas kijken en ziet vlakbij een Huiler liggen. De moeder zeehond wordt na een tijdje zwemmend gespot als ze vlakbij enkele vissers een duik maakt. Na een eerst schrikreactie lachen ze om hun eigen reactie en bewonderen ze de schoonheid van het Kattegat, die met brakwater een kraamkamer is van veel dieren.