Wim & Joke's vakantie website

Broeierige fietsdag

Vannacht heeft het om 1 uur geonweerd, zo’n 1,5 tot 2 uur lang. Gelukkig steekt het dak van de shelter ruim uit en is het dak goed dicht, dus we blijven droog en de fietsen ook, die onder het afdakje staan. Na deze onrustige nacht zijn we vroeg wakker, want er huppelt een duif op het begroeide dak. We lagen vroeg op bed en hebben verrassend genoeg geen last gehad van muggen en andere steekbeesten. Om half 9 fietsen we weg. Één van de camperaars is ook al wakker, de anderen liggen nog op één oor. Het is erg vochtig in de lucht en dat merken we. De gehoopte verkoeling is er niet en het is al 20 graden. Aan de andere kant van het dorp is onze eerste cache, die we niet vinden. Wel is het ondertussen gaan spetteren. Als het harder gaat, besluiten we te gaan schuilen, in de hoop dat de grijze, laaghangende wolk snel verder trekt. We leggen onze regenkleding achterop, maar eigenlijk wil je die niet aan het deze temperatuur.

Het wordt inderdaad droog en we fietsen verder over deze gravel weg met een paar luxe optrekjes met uitzicht op het Horsens fjord.

Na de gravelweg volgt een voormalige spoorbaan. Fietst altijd lekker, ook dit onverharde en geheel in de schaduw liggend pad, wat fijn is vandaag. In Horsens gaan we naar een grote supermarkt, in de hoop er ook Alpro producten te vinden. Het aanbod valt tegen, maar we hebben plantaardige chocomousse gevonden. Horsens uit beginnen we met een planeten pad.

Dit is niet de eerste, dus we kennen de planeten weer bijna op volgorde en ook de Deense namen herkennen we. De caches die erbij liggen, zijn wat lastiger te vinden. Tegen kwart voor 12 maken we een stop bij een molen in Nederlandse stijl voor een mini-multi cache. Dit is een cache met in dit geval twee vragen, waarmee we de coördinaten kunnen berekenen.

We besluiten er direct te blijven voor de lunch. De koeien in het naast gelegen heuvelige weiland kijken ons nieuwsgierig aan.
Met nieuwe energie gaan we verder. We klimmen wat meer en de klimmen zijn ook langer, met uiteraard ook mooie afdalingen. Regelmatig komen we dichtbij de Vejle fjord op zeeniveau, maar daarna is het vaak ook weer pittig klimmen. De fietsroute loopt door enkele voortuinen, met uitzicht op zee, heen.

Het recht op overpad wordt er niet altijd even goed onderhouden en de rozenbottels groeien goed, dus voor de blote benen niet altijd even aangenaam. Daarna is het weer klimmen, en zo klimmen en dalen we een tijdje.

Bij een strandje laden we ons op met een colaatje. Hier is ook een afspoeldouche voor de badgasten. We zijn benieuwd of dat ook aan de andere zijde van het fjord is, waar we willen kamperen. Aan het einde van de fjord halen we de boodschappen en daarmee fietsen we nog 6 kilometer over een drukke weg naar de kampeerplek. Hier is helaas geen douche, maar er is wel stromend water en een toilet met wasbakje. Dat wordt helaas niet zwemmen, ondanks dat het water hoog genoeg staat, want het zout van de huid afkrijgen is te lastig. Als we er net zijn, is het veldje nog leeg en zoeken we een tentplek achter op het veld, maar al snel komen diverse andere kampeerders ons vergezellen.

Ook de vuurplaats wordt door een Deense familie gebruikt die er niet overnachten. Op het tentenveld dat uiteindelijk vol is, zijn vele nationaliteiten: Duitsers, Belgen, een Poolse motorrijdster en naast ons een Frans stel op een zit-ligtandem. Dat is wel een groot verschil met de vorige shelternachten, waar we vaak alleen of met één of enkele mede-shelteraars hebben overnacht.