Wim & Joke's vakantie website

Verrassend Slovenië

Nog nooit eerder zijn we in Slovenië geweest, maar nu dan toch. Na 8 kilometer bereiken we de grens, geen Drauradweg meer maar Drava Bike.

Bij het grensplaatsje (Dravograd) verkennen we de eerste Sloveense supermarkt voor het nodige beleg voor de lunch. We vervolgen de route en komen langs het station met een mooie oude trein. Niet veel verder staat een groot herenhuis (Dvorec Bukovje), waar we een schat zoeken. De beheerders zijn in de tuin aan het werk. Het blijkt dat we dit museum kunnen bezoeken en terug kunnen in de tijd, maar dat slaan wij over en gaan verder het pad langs de berghelling omhoog.

We horen tijdens de klim koebellen en even later zien we ook een aantal koeien. Het pad is afgezet voor auto’s en al snel zien we waarom: er zijn grote rotsblokken naar beneden gekomen en ook is er een stuk weg weggeslagen. We dalen weer wat en na een dorpje klimmen we over een grindweg het bos in. Bij een volgend dorpje zien we sportvelden met een groot afdak en een bank. Goed getimed. Het is lunchtijd en de wolk die ons achtervolgde heeft ons ingehaald en het gaat flink regenen. Wij zijn blij met deze plek, waar ook de fietsen droog staan. We rusten nog wat in de hoop dat het droog wordt, maar helaas er is geen einde in zicht. We doen onze regenjassen aan. Het regent niet hard en wij gaan klimmen, dus laten de regenbroek in de tassen. Na een uur wordt het droog en kunnen de jassen uit als deze droog zijn.

We dalen weer en als het goed is hebben we nog één lange klim tot Maribor. Deze loopt langs een riviertje met regelmatig wat grotere hoogteverschillen met mini watervalletjes en stroomversnellingen. Erg fijn om langs te fietsen, soms wat steil, maar als er geen auto’s zijn, slingeren we wat extra.

Op de top van de klim in het bos zien we op een infobord van Drava Bike met een schat, waar we wel eventjes naar moeten zoeken. Een lange afdaling volgt over mooi asfalt door het bos. We hebben nog een klein klimmetje over een bredere weg tussen enkele heuvelige weilanden.
Onderweg komen we nog een fietsmonument tegen met drinkwater.

De laatste 8 kilometer rijden we over een fietspad langs het spoor. In Limbuš halen we boodschappen. Vlak voor de supermarkt begint het te spetteren. We zetten de fietsen onder afdakje en denken droog te staan. Terwijl Wim de boodschappen doet, gaat het echter harder regenen en blijkt het afdakje niet voldoende te zijn. Snel de regenjas weer aan en Joke ook de overschoenen. Onze broeken zijn alweer vochtig en we laten de regenbroeken in de hoes. Eenmaal op de fiets gaat het hozen en de laatste 3 kilometer naar de camping zijn toch nog een onderneming. De waterputten op de weg kunnen het water niet aan en de weg verandert snel in een flinke stroom. Eenmaal bij de camping zijn we drijfnat. De picknickbanken staan bij de toiletgebouwen onder een afdak.

We zetten onze fietsen er parallel aan en besluiten eerst wat te drinken. Als het wat minder hard regent, zetten we de tent op. Daarna gaan we eerst douchen, zodat we weer opwarmen en droge kleren aan kunnen doen. Alle natte spullen gaan in een plastic tas en enkele kledingstukken in de voorweek in het afwasteiltje. Morgen zou het droog moeten zijn en er zijn wasmachines, die we gaan gebruiken. We eten onder de luifel en delen de picknickbank met andere fietskampeerders en wisselen informatie uit. We hopen morgen op beter weer en duiken na de afwas en thee de tent in. Na deze vermoeiende dag vallen we snel in slaap.